مقایسه اثربخشی گروه‌درمانی شناختی- وجودی و گروه‌درمانی شناختی-وجودی مبتنی بر ذهن آگاهی برنشانگان افت روحیه و تجربه لذت در زنان مبتلا به سرطان پستان

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی وجودی و درمان شناختی وجودی مبتنی بر ذهن‌آگاهی برنشانگان افت روحیه و تجربه لذت در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شده است. روش پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز درمان سرطان شهرستان دزفول بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند که با توجه به معیارهای ورود، 45 نفر به عنوان نمونه، انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه درمان شناختی‌وجودی، درمان شناختیوجودی مبتنی بر ذهن‌آگاهی و گواه گمارده شدند. برای گرداوری داده‌ها از مقیاس نشانگان افت روحیه (ds) (کیسان و همکاران، 2004) و مقیاس تجربه زمانی لذت (teps) (گارد و همکاران، 2006) استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان دادکه بین نشانگان افت روحیه و تجربه لذت در گروه‌های آزمایشی و گروه گواه تفاوت معنی‌داری به لحاظ آماری وجود دارد (0.001>p). هم‌چنین، نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که درمان شناختی وجودی مبتنی بر ذهن‌آگاهی، به میزان بیشتری باعث کاهش افت روحیه بازماندگان سرطان پستان و افزایش تجربه لذت در این افراد می‌شود (0.001>p). در نتیجه می‌توان با اضافه کردن تمرینات ذهن‌آگاهی به درمان شناختی وجودی،به میزان بیشتری نشانگان افت روحیه را کاهش و تجربه لذت را افزایش داد.

comparison of the effectiveness of existential – cognitive group therapy and mindfulness – based existential – cognitive on Demoralization and Experience of Pleasure in women with breast cancer

This study was conducted to compare the effectiveness of cognitive existential and mind based cognitive existential therapy on the fear of cancer recurrence and its components in women with breast cancer. The method of the present study is quasiexperimental and pretestposttest with a control group. The statistical population of this study included all women with breast cancer referred to Dezful Cancer Treatment Center who were selected by the available sampling method. according to the inclusion criteria, 45 people were selected as a sample and randomly divided into three groups existentialcognitive group therapy, mindfulnessbased existentialcognitive group therapy, and a control group was assigned. Used to collect data Demoralization Scale (Kissane et al., 2004) and Temporal Experience of Pleasure Scale (Gard et al., 2006). The results of the multivariate analysis of covariance showed that there was a statistically significant difference between demoralization and pleasure experience in the experimental and control groups (P<0.001). Also, the results of the Bonferroni test showed that mindfulness -based existentialcognitive therapy further reduces the Demoralization in breast cancer survivors and increases the experience of pleasure in these people (P<0.001). As a result, by adding mindfulness exercises to existentialcognitive therapy, Demoralization can be further reduced and the Experience of Pleasure can be increased.