ویژگی های روانسنجی نسخه فارسی پرسشنامه انتظارات خودجرحی بدون قصد خودکشی در دانش آموزان دوره متوسطه

هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روانسنجی (پایایی و اعتبار ) نسخه فارسی پرسشنامه انتظارات پیامدهای خودجرحی بدون قصد خودکشی در دانش آموزان دوره متوسطه است. پژوهش حاضر به لحاظ روش توصیفی و از نوع ارزشیابی بود. جامعۀ پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان متوسطه اول و دوم دختر و پسر شهر رشت در سال تحصیلی 1400-1399 می باشند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای 1900 نفر انتخاب شده و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ارزیابی کارکرد خودجرحی (fasm، لوید و همکاران،1997)، فرم کوتاه پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (cerqs، گارنفسکی و کرایج، 2006)، نسخه فارسی پرسشنامه انتظارات پیامد خود جرحی بدون قصد خودکشی (nseq، هاسکینگ و بویز،2017)، مقیاس خودکارآمدی برای اجتناب از خودجرحی بدون قصد خودکشی (seanssi، کزیز و همکاران، 2014) و مقیاس خودکارآمدی عمومی (gse، شوارتز و جروسالم، 1997) استفاده شد. نتایج تحلیل عوامل تاییدی نشان داد که نسخه فارسی پرسشنامه با عوامل پنجگانه اولیه خود برازش مناسبی داشته و از روایی همزمان، واگرا و از همسانی درونی (پایایی) بالایی (تمامی عوامل بین 0.75 تا 0.85) برخوردار است. لذا می توان از نسخه فارسی این پرسشنامه برای ارزیابی جمعیت دانش آموزی و نوجوانان ایرانی استفاده کرد.

Psychometric properties of the Persian Non-Suicidal Self-Injury Expectancies Questionnaire in high school students

The aim of this study was to study the psychometric properties (reliability and validity) of the Persian version of The NonSuicidal SelfInjury Expectancies Questionnaire (NSEQ) in high school students. The present study is descriptive and evaluative and studies population is all first and secondgrade high school students in Rasht in the academic year 13991400. 1900 people were selected by cluster random sampling and they completed the Functional Assessment of SelfMutilation (FASM, Lloyd, Et al, 1997), Cognitive Emotion Regulation Questionnaire Short (CERQS, Garnefski Kraaije, 2006), the Persian version of The NonSuicidal SelfInjury Expectancies Questionnaire (NSEQ, Hasking, Boyes, 2017), SelfEfficacy to Avoid NSSI (SEANNSI, Czyz Et al, 2014), and general SelfEfficacy (GSE, Schwarzer Jerusalem, 1997). Results of confirmatory factors analysis showed that the Persian version of the questionnaire had a good fit with its five initial factors and had simultaneous, divergent validity and high internal consistency (All factors between 0.75 and 0.85). Therefore, the Persian version of this questionnaire can be used to assess the population of Iranian students and adolescents.