رابطه ی آمادگی بی حوصلگی با میزان عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه شهرستان سمنان: نقش واسطه ای درگیری تحصیلی

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه ای درگیری تحصیلی در رابطه با آمادگی بی حوصلگی و میزان عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه شهر سمنان بود. مطالعه حاضر از نوع توصیفی همبستگی به روش مدل یابی معادلات ساختاری می باشد. جامعه ی آماری پژوهش شامل 3952 دانش آموز متوسطه در سال تحصیلی 98 97 در شهرستان سمنان و نمونه پژهش شامل400 دانش آموز بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های درگیری تحصیلی فردریکز؛ بلومنفلد و پریس (2004) (ses)، عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) (ept) و آمادگی بی حوصلگی فارمر و ساندبرگ (1986) (bsbs) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های هم بستگی پیرسون و مدل یابی روابط ساختاری استفاده گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که درگیری تحصیلی به طور معناداری ارتباط بین آمادگی بی حوصلگی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه را میانجی گری می کند. بر این اساس، می توان بیان کرد که عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه شهرستان سمنان به میزان (0.597) (0.01>p) توسط درگیری تحصیلی و (0.118 به طور مستقیم (0.05>p) و 0.102 به طور غیر مستقیم (0.05>p)) به وسیله ی آمادگی بی حوصلگی قابل پیش بینی خواهد بود. از این رو، لازم است روان شناسان و متخصصان فعال در حوزه ی آموزش و پرورش تدابیری را جهت افزایش درگیری تحصیلی و کاهش آمادگی بی حوصلگی در دانش آموزان اتخاذ نمایند.

Relationship between boredom preparation and the level of academic performance of high school students in Semnan: The mediating role of educational engagement

The purpose of this study was to investigate the mediating role of educational engagement in relation to boredom preparation and academic performance of high school students in Semnan. the present study is descriptive correlation with the method of Structural equation modeling. The statistical population of the study included 3952 high school students in the academic year of 201819 in Semnan city and the research sample consisted of 400 students who were selected by cluster sampling method. To collect data from The Frederick, Blumenfeld Press (2004) (SES) educational engagement Questionnaire, Pham Taylor academic performance Questionnaire (1999) (EPT), and Farmer and Sandberg (1986) (BPS) Boredom preparation Questionnaire were used. Pearson correlation and structural relationship modeling methods were used to analyze the data. The results of this study showed that educational engagement significantly mediates the relationship between boredom preparation and the academic performance of high school students. Based on this, it can be stated that the academic performance of high school students in Semnan city by educational engagement(at the rate of 0.597) (p<0/01) and by boredom preparation (0.118 directly (p<0/05) and 0/102 indirectly (p<0/05)) will be predictable. Therefore, it is necessary for psychologists and education specialists to take measures to increase educational engagement and reduce boredom preparation in students.