اثربخشی زوج‌درمانگری رفتاری یکپارچه‌نگر بر خودکارآمدی جنسی و خودپنداره جنسی در افراد مبتلابه زودانزالی اکتسابی

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی زوج‌درمانگری رفتاری یکپارچه‌نگر بر خودکارآمدی جنسی و خودپنداره جنسی در افراد مبتلابه زودانزالی اکتسابی بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی افراد متاهل 25 تا 45 ساله که برای درمان زودانزالی به کلینیک های روان‌شناسی و مشاوره شهر کرمانشاه در سال 99 مراجعه کرده بودند را تشکیل می‌داد. نمونه پژوهش شامل 30 مرد که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و در انتظار درمان (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. داده ها در سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با استفاده از پرسشنامه‌های خودکارآمدی جنسی (sses) (وزیری و لطفی کاشانی، 1392)، خودپنداره جنسی (msscq) (اسنل، فیشر و والترز، 1995)، ابزار تشخیصی زودانزالی (pedt) (سیموندز و همکاران، 2007) و زمان سنج جمع آوری شدند. زوج‌درمانگری رفتاری یکپارچه‌نگر برای گروه آزمایش در 9 جلسه اجرا شد، اما برای گروه درانتظار درمان هیچ‌گونه مداخله درمانی به‌کار گرفته نشد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد زوج‌درمانگری رفتاری یکپارچه‌نگر بر خودکارآمدی جنسی، خودپنداره جنسی، زودانزالی و زمان نهفتگی انزال درون واژنی (ielt) موثر بود (0.001>p)؛ و نمرات متغیرهای وابسته در مرحله پس‌آزمون و پیگیری در مقایسه با گروه درانتظار درمان افزایش و نمره زودانزالی کاهش یافته بود (0.001>p)، همچنین اثر درمانی تا زمان پیگیری حفظ شد. از یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان در راستای مداخلات بالینی و درمانی برای ارتقای خودکارآمدی جنسی و خودپنداره جنسی و در نتیجه، بهبود زمان نهفتگی انزال درون واژنی (ielt) و زودانزالی مردان استفاده کرد.

The effectiveness of Integrative Behavioral Couple Therapy (IBCT) on Sexual Self Efficacy, Sexual Self Concept in People with Acquired Premature Ejaculation

Determining the effectiveness of couple #39;s integrated behavioral therapy on sexual selfefficacy and sexual selfconcept was acquired in individuals with acquired premature ejaculation. The research method was quasiexperimental with pretest, posttest, and followup with the control group. The statistical population included all married people aged 25 to 45 years who had been referred to psychology and counseling clinics in Kermanshah in 2020 for premature ejaculation. The sample consisted of 30 men who were selected by the available sampling method and randomly assigned to two experimental and waiting groups (15 people in each group). Data in three stages of pretest, posttest, and followup using sexual selfefficacy questionnaires (SSES) (Vaziri Lotfi Kashani, 2013), sexual selfconcept (MSSCQ) (Snell, Fisher Walters, 1995), premature ejaculatory diagnostic tools (PEDT) (Simmonds et al., 2007) and time Gauges were collected. Integrative behavioral couple therapy was performed for the experimental group in 9 sessions, but no therapeutic intervention was used for the control group. Analysis of variance with repeated measures and Bephroni post hoc test were used to analyze the data. Coupling integrated behavioral therapy was effective on sexual selfefficacy, sexual selfconcept, premature ejaculation, and latency of intravaginal ejaculation (IELT) (P<0.001); And the scores of dependent variables in the posttest and followup stages increased compared to the waiting groups and the score of premature ejaculation decreased (P<0.001), also the therapeutic effect was maintained until followup. The findings of the present study can be used for clinical and therapeutic interventions to promote sexual selfefficacy and sexual selfconcept and, as a result, improve the latency of intravaginal ejaculation (IELT) and premature ejaculation in men.