بررسی رابطه فراوانی و پریشان‌کنندگی کابوس با صفات شخصیتی و ویژگی‌های جمعیت‌شناختی

کابوس‌ها ممکن است موجب پریشانی و اختلال در خواب افراد جامعه شوند و بر آسایش ذهنی آنها تاثیر منفی بگذارند. شناخت عوامل پیش‌بین و سبب‌سازِ کابوس‌های مکرّر و پریشان‌ساز نظیر عوامل شخصیتی و جمعیت‌شناختی می‌تواند به درک و درمان این اختلال کمک کند. جامعه پژوهش حاضر، دانشجویان مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی بودند که 300 نفر از آنها به شیوه در دسترس وارد پژوهش شدند. شرکت‌کنندگان به دو گویه از پرسشنامه رویای منهایم (شریدل و همکاران، 2014) در مورد فراوانی و پریشان‌سازی کابوس‌ها، پرسشنامه جمعیت‌شناختی و پرسشنامه پنج‌عاملی نئو (کاستا و مک‌کری، 1992) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون مربع کای و ضریب همبستگی رتبه‌ای کندال استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که فراوانی کابوس‌ها با روان‌رنجوری رابطه مثبت معنادار و با گشودگی به تجربه رابطه منفی معنادار دارد. دانشجویان مقطع کارشناسی نسبت به دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد کابوس‌های بیشتری را گزارش کردند. سن و جنسیت ارتباطی با فراوانی و پریشان‌سازی کابوس‌ها نداشتند. یافته‌های این پژوهش را در پرتو نظریه شبیه‌سازی تهدید و الگوی عصبی شناختی نیلسن و لوین تبیین کردیم. پیشنهاد می‌شود پژوهشگران آینده با استفاده از مصاحبه بالینی، ویژگی‌های مشترک در تاریخچه زندگی افراد دارای تشخیص اختلال کابوس را عمیق‌تر بررسی کنند.

Investigating the relationship between the frequency and disturbance of nightmares with personality traits and demographic characteristics

Nightmares can cause general distress and sleep disturbances in the general population and negatively affect their subjective wellbeing. Knowing the predictors and etiology of recurring and distressing nightmares such as personality and demographic factors can help to understand and treat this disorder. The study population was undergraduate and graduate students of the Islamic Azad University, 300 of whom entered the study using a convenient sampling method. Participants responded to two items of the Mannheim Dream Questionnaire (Schredl, et. al., 2014) on the nightmare frequency and the nightmare distress, the Demographic Questionnaire, and the Neo FiveFactor Inventory (Costa, McCrae, 1992). The Chisquare test and Kendall rank correlation coefficient were used to analyze the data. Findings indicated that the nightmare frequency has a significant positive correlation with neuroticism and a significant negative correlation with openness to experience. Undergraduate students reported more nightmares than graduate students. Age and gender were not associated with the frequency and distress of nightmares. We explained the findings of this study in the light of the threat simulation theory and Nielsen and Levin rsquo;s neurocognitive model. It is suggested that future researchers use clinical interviews to explore further into common features in the life history of people diagnosed with nightmare disorders.