مقایسه پریشانی روا‌شناختی، ذهن‌آگاهی و خودکار آمدی تحصیلی در دانش‌آموزان تیزهوش و عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه پریشانی روانشناختی (استرس، افسردگی، اضطراب)، ذهن آگاهی و خودکارآمدی تحصیلی در بین دانش آموزان دختر تیزهوش و عادی بود. طرح پژوهش توصیفی و از نوع علی مقایسه‌ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر اردبیل در سال تحصیلی 9998 بودند. 200 دانش‌آموز (100 نفر دانش آموز تیزهوش 100 نفر دانش آموز عادی) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های پریشانی روان‌شناختی لویندا (dass21)، پرسشنامه ذهن آگاهی بروان و ریان (mass) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (aseq)، جمع آوری و از طریق آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (manova) تحلیل شد. نتایج نشان داد بین دو گروه در متغیر‌های پریشانی روان‌شناختی، ذهن‌آگاهی و خودکارآمدی تحصیلی تفاوت معنا داری وجود دارد (01>p). ذهن‌آگاهی و خود‌کارآمدی تحصیلی دانش آموزان تیزهوش به طور معناداری از دانش آموزان عادی بیشتر بود و پریشانی روان‌شناختی دانش آموزان تیزهوش به طور معناداری از دانش آموزان عادی کمتر بود (01/0>p). بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان بیان کرد که متغیر هوش نقش مهمی را در ذهن‌آگاهی، خود‌کارآمدی تحصیلی و پریشانی روان‌شناختی دارد.

Comparison of psychological distress, mindfulness and academic self-efficacy in gifted and normal students

The aim of this study was to compare psychological distress (stress, depression, anxiety), mindfulness, and academic selfefficacy among gifted and normal students. The research design was descriptive and causalcomparative. The statistical population of the study included all firstyear high school students in Ardabil in the academic year of 20192020. 200 students (100 gifted students 100 normal students) were selected by multistage cluster random sampling. Data were collected using Levinda Psychological Distress Questionnaire (DASS21), Brown and Ryan Mindfulness Questionnaire (MASS), and the Jenkins and Morgan Academic SelfEfficacy Questionnaire (ASEQ) and analyzed by multivariate analysis of variance (MANOVA). The results showed that there was a significant difference between the two groups in the variables of psychological distress, mindfulness, and academic selfefficacy (P<0.01). Mindfulness and academic selfefficacy of gifted students were significantly higher than normal students and psychological distress of gifted students was significantly lower than normal students (P <0.01). Based on the findings of the present study, it can be stated that the variable of intelligence has an important role in mindfulness, academic selfefficacy, and psychological distress.