نقش تعدیل‌کننده راهبردهای شناختی تنظیم‌هیجان در رابطه بین ابعاد کمال‌گرایی و شاخص‌های سلامت روانی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل کننده راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در رابطه بین ابعاد کمال گرایی با شاخص های سلامت روانی بود. تعداد 510 نفر (381 زن، 126مرد) در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد مقیاس سلامت روانی (ویت و ویر، 1983)، مقیاس کمال گرایی چندبعدی تهران15 (بشارت، 1386) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و کرایج، 2006) را تکمیل کنند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تعدیلی ساسله مراتبی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که تمام ابعاد کما ل گرایی (خودمحور، دیگرمحور، جامعه محور) با بهزیستی روانشناختی رابطه منفی معنادار و با درماندگی روانشناختی رابطه مثبت معنادار داشتند (0.01>p ). همچنین راهبردهای سازش یافته تنظیم هیجان با بهزیستی روانشناختی رابطه ای مثبت و با درماندگی روانشناختی رابطه ای منفی دارد که این نتایج برای راهبردهای سازش نایافته تنظیم هیجان برعکس است (0.01 >p). علاوه بر این، تنها راهبردهای سازش نا یافته تنظیم هیجان توان تعدیل رابطه بین ابعاد کمال گرایی با شاخص های سلامت روانی را داشتند (0.05>p ). بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که رابطه بین ابعاد کمال گرایی و شاخص های سلامت روانی یک رابطه خطی ساده نیست، بلکه متغیرهای دیگر مانند راهبردهای سازش نایافته تنظیم هیجان در این رابطه نقش تعدیل کننده دارند.

The moderating role of cognitive emotion regulation strategies in relation between perfectionism dimensions and mental health indices

The purpose of the present study was to investigate the moderating role of cognitive emotion regulation strategies on the relationship between perfectionism dimensions and mental health indices. A total of 510 individuals (381 men, 126 women) participated in the study. Participants were asked to complete the Mental Health Inventory28 (Veit Ware, 1983), Tehran Multiple Perfectionism Scale (Besharat, 2007), and Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (Garnefski Kraaij, 2006). Pearson Correlation Coefficient and Hierarchical Linear Regression were used to analyze the data. The result showed that perfectionism in all dimensions (selforiented, otheroriented, sociallyprescribed) had a significant negative association with mental wellbeing and a significant positive association with mental distress (p<0.01). In addition to this, adaptive emotion regulation strategies had a significant positive association with mental wellbeing and a significant negative association with mental distress but for maladaptive emotion regulation strategies, this relation was reversed (p<0.01). Results also revealed that the relationship between dimensions of perfectionism with mental health indices was merely moderated by maladaptive emotion regulation strategies (p<0.05). According to the findings of this study, it can be concluded that the relationship between perfectionism dimensions and mental health indices is not a simple linear one, but this relationship can be moderated by other variables such as maladaptive cognitive emotion regulation strategies.