رابطه عاطفه مثبت و منفی با عملکرد روانی-اجتماعی در اپیدمی کرونا: نقش میانجی گری تاب آوری روانی

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای تاب آوری روانی در رابطه عواطف مثبت و منفی با عملکرد روانی اجتماعی افراد در دوران کرونا انجام شد. طرح پژوهش حاضر توصیفی همبستگی و از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل بزرگسالان ایرانی 18 تا 60 سال بود که از این میان آن ها 461 نفر با روش نمونه گیری در دسترس در این پژوهش شرکت کردند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های عملکرد روانی اجتماعی در طول کووید19( (pfc19آرنولد و همکاران (2021)، تاب آوری روانی (cdrisc) کانردیویدسون (2003) و عاطفه مثبت و منفی (panas) واتسون، کلارک و تلگن (1998) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر از طریق نرم افزارهایspss25 وamosv22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که مدل پیشنهادی به خوبی برازش شده است. در این مدل عاطفه مثبت و منفی و تاب آوری روانی اثر مستقیم و معناداری بر عملکرد روانی اجتماعی داشتند و همچنین تاب آوری روانی به طور معنی داری بین عاطفه مثبت و منفی و عملکرد روانی اجتماعی میانجی گری کردند (0.01>p). با توجه به این نتایج می توان بر روی بهبود عاطفه مثبت و افزایش تاب آوری روانی و کاهش عاطفه منفی افراد برای داشتن عملکرد بهتر در این شرایط کمک کرد.

The relationship between positive and negative affect and psychosocial function in the corona epidemic: the mediating role of psychological resilience

The aim of this study was to investigate the mediating role of psychological resilience in the relationship between positive and negative emotions and the psychosocial functioning of individuals during the corona. The design of the present study was descriptive correlation and path analysis was applied. The statistical population included Iranian adults, of which 461 people participated in this study by available sampling method. In order to collect data from the Psychosocial Performance Questionnaire during Covid19 (PFC19) Arnold et al. (2021), Psychological Resilience (CDRISC) ConnerDavidson (2003), and Positive and Negative Emotion ( PANAS) Watson, Clark and Telgen (1998) were used. Data were analyzed using Pearson correlation and path analysis through SPSS25 and AMOSv22 software. The results showed that the proposed model fits well. In this model, positive and negative affect and psychological resilience had a direct and significant effect on psychosocial performance, and resilience mediated significantly between positive and negative affect and psychosocial performance. From the research findings, it can be concluded that e Positive and negative affect and psychological resilience have a direct and significant effect on the psychosocial function of individuals during the corona epidemic and resilience played a mediating role between positive and negative affect and psychosocial function (p<0.01). Based on these results, we can help improve positive emotions, increase psychological resilience, and reduce negative emotions in people to perform better in these situations.