مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر بخشش زناشویی زنان آسیب‌دیده از روابط فرازناشویی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانی هیجان مدار بر بخشش زناشویی زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه‌ آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری شامل کلیه ی زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره ی شهر گرگان در 9 ماهه ی اول سال 1399 بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، 45 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری قرار گرفتند. گروه آزمایش اول، زوج درمانی هیجان مدار و گروه آزمایش دوم، زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد را در 12 جلسه ی 90 دقیقه‌ای دوبار در هفته دریافت کردند. ابزار پژوهش پرسش نامه ی بخشش زناشویی (mfq) ری و همکاران (2001) بود. داده‌ها با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و با استفاده از نرم‌افزار spss 16 در سطح معناداری 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. هر دو رویکرد زوج درمانی هیجان مدار و زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بخشش زناشویی در مرحله ی پس آزمون و پیگیری تاثیر معناداری دارند (0.01>p). همچنین نتایج نشان داد که زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد اثر بیشتری بر بخشش زناشویی (0.002>p)، وجود مثبت (0.001>p) و نبود منفی (0.014>p) نسبت به زوج درمانی هیجان مدار داشت. در نتیجه، می توان به منظور افزایش بخشش زناشویی از هر دو مداخله بهره جست اما با توجه به اثربخشی بیشتر زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد، این رویکرد ارجح است.

Comparison of the effectiveness of couple therapy based on acceptance and commitment and emotionally focused couple therapy on marital forgiveness of women affected by extramarital relationships

The aim of this study was to compare the effectiveness of couple therapy based on acceptance and commitment (ACT) and emotionallyfocused couple therapy (EFCT) on marital forgiveness of women affected by extramarital relationships. The method of the present study was semiexperimental with pretest and posttest with a control group. The statistical population included all women affected by extramarital relationships who were referred to counseling centers in Gorgan in the first 9 months of 1399 Using the purposive sampling method, 45 people were selected, and then They were randomly divided into three groups of 15 people. The first experimental group received emotionallyfocused couple therapy and the second experimental group received couple therapy based on acceptance and commitment in 12 sessions of 90 minutes twice a week. The research instrument was the Marital Forgiveness Questionnaire (MFQ) of Ray et al. (2001). Data were analyzed by repeatedmeasures analysis of variance using SPSS16 software at a significance level of 0.05. Both approaches of EFCT and ACT have a significant effect on marital forgiveness in the posttest and followup stages (P <0/01). The results also showed that acceptance and commitmentbased couple therapy had a greater effect on marital forgiveness (P=0/002), presence of positive (P=0/001), and absence of negative (p=0/014) than emotionallyfocused couple therapy. As a result, both interventions can be used to increase marital forgiveness but given the greater effectiveness of acceptance and commitmentbased couple therapy, this approach is preferred.