ارزیابی مدل علی الگوی شخصیتی پدران و ناگویی خلقی دختران نوجوان: نقش واسطه ای سبک‌های فرزندپروری ناکارآمد پدران

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه‌ای سبک‌های فرزندپروری ناکارآمد پدران در رابطه بین الگوی شخصیتی پدران و ناگویی خلقی دختران نوجوان انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی (مدل‌یابی معادلات ساختاری) می‌باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر دانش آموزان دختر مدارس شاهرود و پدران آن‌ها بود که تعداد 244 نفر از دختران دانش‌آموز مقاطع مختلف مشغول به تحصیل در مدارس شاهرود و پدرانشان به‌عنوان گروه نمونه به صورت دردسترس انتخاب شدند و پرسشنامه‌های، شش عاملی شخصیت هگزاکو (60-hexaco) (آشتون و لی، 2001)، ناگویی خلقی (tas20) (تورنتو، پارکر و تیلور، 1979) و سبک‌فرزندپروری (bps) (بامریند، 1972)، بین آن‌ها توزیع گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار 24amos و روش معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاکی از برازش مناسب مدل پژوهش بود. نتایج نشان داد مسیر مستقیم سبک شخصیتی پدران بر سبک‌ فرزندپروری مستبد پدران (1.18,t=0.001=p=)، سبک شخصیتی پدران بر سبک‌ فرزندپروری سهل‌گیر پدران (0.22,t=0.001p=)، سبک شخصیتی پدران بر ناگویی خلقی نوجوانان (0.61t=, 0.001p=) معنی‌دار بود. همچنین ضرایب تاثیر غیرمستقیم سبک شخصیتی پدران بر ناگویی خلقی با میانجی‌گری سبک‌ فرزندپروری مستبد پدران (0.40,t=0.001p=) و سبک شخصیتی پدران بر ناگویی خلقی با میانجی‌گری سبک‌ فرزندپروری سهل‌گیر پدران (0.06,t=0.001p=) معنی‌دار بود. درنتیجه می‌توان گفت سبک‌ فرزندپروری ناکارآمد پدران در ارتباط بین سبک شخصیتی پدران با ناگویی خلقی در نوجوانان نقش میانجی دارد. بنابراین، با توجه به نتایج به دست آمده، ناگویی خلقی از دو جنبه زیستی و آموزشی برخوردار است و در نظام خانواده شکل می‌گیرد و برای پیشگیری از آسیب‌های ناشی از آن میتوان مداخلاتی برای اصلاح سبک فرزندپروری پدران طراحی و اجرا نمود.

Evaluating the Causal Model of Fathers 'Personality Pattern and alexithymia in Adolescent Girls: The Mediating Role of dysfunctional parenting styles

The aim of this study was to determine the mediating role of dysfunctional parenting styles in the relationship between father personality patterns and adolescent girls #39; alexithymia. The research method is descriptive and correlational (structural equations). The statistical population of the present study was female students of Shahroud schools and their fathers. A total of 244 female students studying in Shahroud schools and their fathers were selected as the available sample group and a questionnaire, six factors of Hexaco personality (HEXACO60) (Ashton and Lee, 2001), alexithymia (TAS20) (Toronto, Parker Taylor, 1979) and parenting style (BPS) (Bamrind, 1972) were distributed among them. Data were analyzed using 24Amos software and the structural equation method. The results indicated a good fit of the research model. The results showed that the direct path of the father #39;s personality style to the authoritarian parenting style of the father (1.18, P = 0.001), the father #39;s personality style to the father #39;s light parenting style (0.22, P = 0.001), personality style The father was significant on alexithymia (T = 0.61, P = 0.001). Also, the coefficients of the indirect effect of father personality style on alexithymia mediated by authoritarian parenting style (0.40, P = 0.001) and father personality style on alexithymia mediated by father #39;s easy parenting style (0.06, T = 001 / P = = was significant. As a result, it can be said that the dysfunctional parenting style of the father plays a mediating role in the relationship between the father #39;s personality style and alexithymia in adolescents. Therefore, according to the obtained results, mood dysphoria has two biological and educational aspects and is formed in the family system and to prevent the resulting injuries, interventions can be designed and implemented to improve the parenting style of fathers.