اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودتنظیم‌گری و کنترل عواطف در نوجوانان دارای رفتارهای پرخطر

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودتنظیم گری و کنترل عواطف در نوجوانان دارای رفتارهای پرخطر انجام شد. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر در مقطع متوسطه دوره دوم در شهر اردبیل در سال تحصیلی 1400-1399 بودند. نمونه پژوهشی شامل 30 نفر از جامعه آماری مذکور بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه (آزمایش 15 نفر و گروه کنترل 15 نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 75 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دریافت کردند. به منظور گردآوری داده ها در پیش آزمون و پس آزمون از مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (سلیمانی نسب و همکاران، 1397)، مقیاس کنترل عواطف (ویلیامز و همکاران، 1997) و پرسشنامه خودتنظیم گری بوفارد (بوفارد و همکاران، 1995) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (mancova) صورت گرفت. یافته ها نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تاثیر معناداری بر بهبود خودتنظیم گری (0.01p<، 23.11=f) و کنترل عواطف (0.01p<، 18.94=f) در نوجوانان دارای رفتارهای پرخطر داشت. با توجه به نتایج به دست آمده می توان بیان نمود که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند به عنوان یک مداخله موثر به منظور بهبود خودتنظیمی و کنترل عواطف در نوجوانان دارای رفتارهای پرخطر مورد استفاده قرار گیرد.

The effectiveness of acceptance and commitment therapy on self regulation and emotion control in adolescents with high risk behaviors

This study aimed to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on selfregulation and emotion control in adolescents with highrisk behaviors. The research method was experimental with a pretestposttest design with a control group. The study #39;s statistical population included allmale high school students in the second year of Ardabil city in the academic year 20202021. The research sample consisted of 30 members of the statistical population who were selected by the purposive sampling method and randomly replaced in two groups (experimental group of 15 people and control group of 15 people). The experimental group received eight 75 minute sessions of acceptance and commitment therapy. To collect data in pretest and posttest, Iranian adolescent rsquo;s risktaking scale (Soleimani Nasab et al., 2018), Emotion Control Scale (Williams et al., 1997), and Bouffard #39;s SelfRegulation Questionnaire (1995) was used. Data were analyzed by multivariate analysis of covariance (MANCOVA). Findings showed that acceptance and commitment therapy had a significant effect on improving selfregulation (P<0.01, F=23.11) and emotion control (P<0.01, F =18.94) in adolescents with highrisk behaviors. According to the results, it can be stated that this treatment can be used as an effective intervention to improve selfregulation and emotion control in adolescents with highrisk behaviors.