اثربخشی آموزش درمان راه‌حل محور بر هیجان‌های تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش درمان راه‌حل محور به شیوۀ آنلاین بر هیجان‌های تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان دختر دوره‌ی متوسطه دوّم شهر تهران در سال‌تحصیلی 1400-1399 تشکیل می‌دادند که از میان آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، 40 دانش‌آموز با پیشرفت تحصیلی پایین انتخاب شده و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش (20 نفر) و در انتظار درمان (20 نفر) جایگزین شدند و به پرسشنامه‌ی هیجان تحصیلی (aeq) پکران و همکاران (2005) و سرزندگی تحصیلی (avc) دهقانی‌زاده و حسین‌چاری (1391) پاسخ دادند. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش، 10 جلسه برنامه‌ی درمانی راه‌حل محور گرانت (2011) را دریافت نمودند. داده ‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری، مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد که فرضیه ی پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش درمان راه‌حل محور بر هیجان‌های تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین، مورد تائید قرارگرفته است (0.05>p) و دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین گروه آزمایش نسبت به دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین گروه در انتظار درمان در پس‌آزمون، به‌طور معناداری، هیجان‌های مثبت تحصیلی و سرزندگی تحصیلی بیشتر و هیجان‌های منفی تحصیلی کمتری داشتند (0.05>p). بنابراین، می توان نتیجه گرفت که آموزش درمان راه‌حل محور در افزایش هیجان‌‌های تحصیلی مثبت و سرزندگی تحصیلی و کاهش هیجان‌های تحصیلی منفی دانش‌آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین اثربخش است.

The Effectiveness of Solution Based Therapy Training on Academic Excitement and Academic Vitality of Students with Low Academic Achievement

The aim of this study was to determine the effectiveness of solutionoriented treatment education on academic excitement and academic vitality of students with low academic achievement. The research method was experimental with a pretestposttest design with a control group. The statistical population of the study consisted of all female high school students in Tehran in the academic year 20202021, from which 40 students with low academic achievement were selected using cluster random sampling method and randomly in the experimental group (20 people) and Controls (20 people) were replaced and answered the questionnaire of educational excitement of Pekran et al. (2005) and the academic vitality of DehghaniZadeh and HosseinChari (2012). Participants in the experimental group received 10 sessions of the GrantBased Solution Therapy Program (2011). Data were analyzed using multivariate analysis of covariance. Findings showed that the research hypothesis on the effectiveness of solutionbased therapy training on academic excitement and academic vitality of students with low academic achievement has been confirmed and students with low academic achievement in the experimental group compared to students with low academic achievement. The control group had significantly more positive academic emotions and academic vitality and less negative academic emotions in the posttest(P<0.05). Therefore, it can be concluded that solutionoriented treatment education is effective in increasing positive academic excitement and academic vitality and reducing the negative academic excitement of students with low academic achievement.