پیش‌بینی اضطراب حالت افراد در دوران همه‌گیری کووید 19 بر اساس سبک‌های دلبستگی: نقش میانجی‌گری دشواری تنظیم هیجان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی‌گری دشواری تنظیم هیجان در رابطه بین سبک‌های دلبستگی و اضطراب حالت افراد در دوران همه‌گیری این ویروس است. طرح کلی پژوهش حاضر توصیفی همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش 370 نفر بزرگ‌سالان ایرانی بودند که به روش در دسترس ‌عنوان نمونه انتخاب شدند. به ‌منظور بررسی متغیرها از پرسشنامه‌های اضطراب حالت صفت اسپیلبرگر (1970، stai)، مقیاس دشواری‌های تنظیم هیجانی گرتز و روئمر (2004، ders) و دلبستگی کولینز و رید (1990، raas) استفاده گردید. برای تحلیل داده های پژوهش از تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد دلبستگی اجتنابی به ترتیب با اندازه اثرهای 0.08، 0.10 اثر مستقیم و واسطه‌ای معناداری بر اضطراب حالت دارد (0.05>sig ). همچنین دلبستگی اضطرابی با اندازه اثر 0.31 به‌واسطه دشواری در تنظیم هیجان اثر معناداری بر اضطراب حالت دارد (0.05>sig ). با در نظر گرفتن نوع تنظیم هیجانی فرد، افراد دارای سبک دلبستگی اضطرابی نسبت به سبک‌های دلبستگی ایمن و اجتنابی در زمان بحران‌هایی مثل همه‌گیری ویروس کرونا اضطراب بیشتری ابراز و ادراک می‌کنند و همچنین افراد دارای دلبستگی اجتنابی در همین موضوع ادراک اضطراب بیشتری نسبت به افراد دارای دلبستگی ایمن دارند.

Predicting People's State Anxiety During the Covid 19 Epidemic Based on Attachment Styles: The Mediating Role of Emotion Regulation Difficulty

The aim of this study was to investigate the mediating role of emotion regulation difficulty in the relationship between attachment styles and anxiety in individuals during the virus epidemic. The general design of the present study was descriptivecorrelation of structural equations. The statistical population of this study was 370 Iranian adults who were easily selected as a sample. Spielberger State AnxietyTrait Anxiety Scale (STAI, 1970), Emotional Regulation Difficulty Scale (DERS, 2004), and Collins and Reed Attachment Scale (RAAS, 1990) was used to assess the variables. structural equation analysis was used to analyze the hypotheses expressing the mediating role. The results showed that avoidant attachment with the size of effects 0.08, 0.10, respectively, has a direct and significant effect on anxiety (sig> 0.05). Anxiety attachment with an effect size of 0.31 also has a significant effect on anxiety due to difficulty in emotion regulation (sig> 0.05). Considering the type of emotional regulation, individuals with anxious attachment styles express more anxiety than those with secure and avoidant attachment styles during crises such as the Coronavirus virus epidemic. Individuals with avoidant attachment perceive more anxiety than secure attachment.