نقش تعدیل کننده تنظیم هیجان والدین در ارتباط میان تعارضات زناشویی و اجتماعی کردن هیجان کودکان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل‌کننده تنظیم هیجان والدین در رابطه میان تعارضات زناشویی و اجتماعی‌کردن هیجان کودکان بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل مادران و پدران دارای فرزند 6 تا 10 ساله شهر تهران بود که فرزندان آنها در سال 1398 در مدارس ابتدایی مشغول به تحصیل بودند. از جامعه تعریف شده، 120زوج با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و به سه پرسشنامه سازگاری با هیجان های منفی کودکان (فابز، آیزنبرگ و برنزوانیگ، 1990)، تعارضات زناشویی( ثنایی و ترابی، 1379) و دشواری در تنظیم هیجان (گراتز و رومر، 2004) پاسخ دادند. داده ها جمع آوری شده با استفاده از روش رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شدند. یافته‌ها نشان‌داد که در مدل زوجی نقش تعدیل‌کننده دشواری در تنظیم هیجان در رابطه تعارضات زناشویی و اجتماعی‌کردن هیجان کودکان در پدر و مادر تاثیرات متفاوتی در رابطه والدگری آنها دارد. نقش تعدیل‌کنندگی تنظیم هیجان پدران در واکنش‌های آنها به هیجانات کودکان از نظر آماری معنادار بود، به این معنا که دشواری در تنظیم هیجان پدران در میزان پاسخ های حمایتگر و غیر حمایتگر آنها موثر بود و در ارتباط میان تعارضات والدین و اجتماعی‌کردن هیجان توسط آنها نقش تعدیل‌کنندگی ایفا کرد(0.05

The moderating role of parental emotion regulation in the relationship between marital conflict and child emotion socialization

The aim of this study was to investigate the moderating role of parental emotion regulation in the relationship between marital conflict and child emotion socialization. The study was a correlational one. The statistical population of this study included mothers and fathers with 6 to 10yearold children in Tehran whose children were studying in primary schools in 1398. From the defined population, 120 couples were selected using the available sampling method and given three questionnaires of adjustment to negative emotions in children (Fabes, Eisenberg Bernzweig, 1990), Marital conflicts (Sanaee Torabi, 1379), And the difficulty in regulating emotion (Gratz Roemer, 2004) Replied. The collected data were analyzed by using a hierarchical regression method. The results showed that in the coupled model, the moderating role of difficulty in emotion regulation in relation to marital conflicts and socializing excitement of children act differently in parents. For fathers, the role in response to child emotions was significant and difficulty of emotion regulation was effective in their supportive and nonsupportive responses and also played a moderating role in relation to conflicts between parents and their socialization of emotion (P<0/05).In return, for mothers, the moderating role of difficulty in emotion regulation in the relation between marital conflicts and socialization of emotion was not significant, but the adjustment of the mother #39;s own emotion to the number of supportive responses was effective (P<0/05). Generally, the results of the study explain that emotion regulation skills in parents experiencing marital conflict have different effects and it deals with other factors affecting parentchild interaction in the other words father #39;s lack of access to appropriate emotion regulation strategies causes unsupportive responses of the father and difficulty in emotion regulation in mothers to have less effect on the parentchild relationship and their motherhood.