بررسی ارتباط بین سبک‌های دلبستگی و بهزیستی روانشناختی در میان نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست: نقش میانجی شفقت به خود و تمایز یافتگی خود

هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه‌ای شفقت خود و تمایز خود در رابطه بین سبک‌های دلبستگی و بهزیستی روانشناختی در نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست بود. این پژوهش از نوع همبستگی با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. در این پژوهش 200 نفر از نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست تحت پوشش سازمان بهزیستی به روش دردسترس انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌ها با پرسشنامه‌ دلبستگی بزرگسال (کولینز، 1990)، مقیاس بهزیستی روان‌شناختی (ریف، 1989)، مقیاس شفقت خود ریس (ریس، 2011) و پرسشنامه تمایز خود (دریک، 2011) انجام شد. برای بررسی پیش‌فرض‌های آماری و آزمون فرضیه‌های پژوهش از آزمون‌های تحلیل واریانس، ضریب همبستگی و شاخص‌های برازش تحلیل مسیر و برای سنجش معنادار بودن اثر متغیر واسطه‌ای از آزمون سوبل استفاده شده است. شفقت خود و تمایز خود اثر منفی دلبستگی اضطرابی بر روی بهزیستی روانشناختی را کاهش داد (0/05>p). همچنین شفقت خود نیز اثر منفی دلبستگی اجتنابی بر روی بهزیستی روانشناختی را کاهش داد (0/05>p). اما اثر تمایز خود در رابطه بین دلبستگی اجتنابی و بهزیستی روانشناختی معنادار نبود (0/064>p).. نتایج نشان داد با افزایش دلبستگی اضطرابی و اجتنابی، بهزیستی روانشناختی کاهش یافت. شفقت خود و تمایز خود با کاهش اثر منفی دلبستگی اضطرابی بر بهزیستی روانشناختی یک نقش میانجی معنادار دارند. شفقت خود با کاهش اثر منفی دلبستگی اجتنابی، بهزیستی روانشناختی را افزایش می‌دهد. همچنین با اینکه تمایز خود نیز با کاهش اثر منفی دلبستگی اجتنابی، بهزیستی روانشناختی را افزایش می دهد اما این اثر معنادار نیست.

Invetigating the relationship attachment styles and and psychological well-being in orphan and parenting adolescents: The mediating role of self-compassion and self-differentiation

The aim of this study was to determine the mediating role of selfcompassion and selfdifferentiation in the relationship between attachment styles and psychological wellbeing in adolescents. This research was a correlational study by using structural equation modeling. In this study, 200 Orphan and bad parenting adolescents under the patronage of the Welfare Organization were selected by convenient sampling method from June 23 to August 6, 2016. Data collection tools are the Adult Attachment Scale (Collins, 1990), Psychological Wellbeing Scale short form (Rayf, 1989), SelfCompassion Scale (Raes, 2011), and shortform of SelfDifferentiation Scale (Drake, 2011). To test the statistical assumptions and research hypotheses, analysis of variance, correlation coefficient and path analysis fit indices, and Sobel test was used to measure the significance of the effect of the mediator variable. Selfcompassion and selfdifferentiation decreased the negative effect of anxiety attachment on psychological wellbeing (P<0.05). Also, selfcompassion decreases the negative effect of anxious attachment on psychological wellbeing (P<0.05). But the effect of selfdiffrentiation in the relationship between avoidant attachment and psychological wellbeing was not significant (P<0.064). The results showed psychological wellbeing was decreased when anxious and avoidant attachment increased, Selfcompassion and selfdifferentiation with decrease negative effect anxious and avoidant attachment on psychological wellbeing had a mediator role significant. Selfcompassion increase significantly psychological wellbeing by reducing the negative effect of avoidant attachment. Although selfdifferentiation also increases psychological wellbeing by reducing the negative effect of avoidant attachment, this effect is not significant.