ارائه الگوی ساختاری پیش‌بینی پرخوری عصبی براساس استرس و تنظیم هیجانی با میانجی گری گسستگی ذهن

هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی ساختاری پیش بینی پرخوری عصبی بر اساس استرس و تنظیم هیجانی با میانجی گری گسستگی ذهن بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در پاییز سال 1398 تشکیل می دادند. روش نمونه گیری به شیوه در دسترس و حجم نمونه 370 نفر بود. ابزار پژوهش شامل مقیاس پرخوری (گورمالی و همکاران، 1982)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجانی (گارنفسکی و همکاران، 2001)، مقیاس گسستگی ذهن (برنستاین و پاتنام، 1986) و مقیاس استرس ادراک شده (کوهن و همکاران، 1983) بود. برای تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد ضریب مسیر غیرمستقیم بین راهبردهای مثبت تنظیم هیجانی و پرخوری از طریق گسستگی ذهن، منفی و معنادار بود (b=-0/100، p<0/01). ضریب مسیر غیرمستقیم بین راهبردهای منفی تنظیم هیجانی و پرخوری از طریق گسستگی ذهن، مثبت و معنادار بود (b=0/076، p<0/05). ضریب مسیر غیرمستقیم بین استرس و پرخوری از طریق گسستگی ذهن، مثبت و معنادار بود (b=0/093، p<0/01). بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان گفت زمانی که فرد به واسطه استرس وارد شده و بدتنظیمی هیجانی با گسستگی ذهن مواجه می شود، به پرخوری افراطی به عنوان سبکی از مقابله متوسل می شود.

Structural predicting modeling of binge eating based on stress and emotional regulation by dissociation mediation

The present study aimed to provide a structural model for predicting binge eating based on stress and emotion regulation mediated by dissociation. The research method was a descriptive correlational type. The statistical population of the present study was all students of the Islamic Azad University, Rudehen Branch, in the fall of 2019. The sampling method was convenient and the sample size was 370 people. The study tool included the Binge Eating Scale (Gormally, Black, Daston, Rardin, 1982); Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (Garnefski, Kraaij, Spinhoven, 2001); Dissociative Experiences Scale (Bernstein Putnam, 1986) and Measure of Perceived Stress (Cohen, Kamarck, Mermelstein, 1983). Structural equation modeling was used to analyze the data. The indirect path coefficient between positive emotional regulation and binge eating through dissociation was negative and significant (p<0.01, beta;=0.100). The indirect path coefficient between negative emotional regulation and binge eating through dissociation was positive and significant (p<0.05, beta;=0.076). The indirect path coefficient between stress and binge eating through dissociation was positive and significant (p<0.01, beta;=0.093). Based on the present study results, it can be said that when a person experiences dissociation due to stress and emotional dysregulation, resorts to extreme overeating as a style of coping.