اثربخشی آموزش شفقت به خود بر کاهش سطوح خودانتقادی و بهبود وضوح تصور از خود در دانش‌آموزان دارای معلولیت جسمانی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش شفقت به خود بر کاهش سطوح خودانتقادی و بهبود وضوح تصور از خود در دانش آموزان دارای معلولیت جسمانی بود. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر متوسطه دوره اول شهر آستارا در سال تحصیلی 14001399 بودند. تعداد نمونه پژوهش 40 نفر بودند که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آموزش شفقت به خود (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) به شیوه تصادفی جایگزین شدند. به منظور گردآوری داده ها از مقیاس وضوح تصور از خود (کامپبل و همکاران، 1996) و مقیاس سطوح خودانتقادی (تامپسون و زوروف، 2004) استفاده شد. برای گروه آزمایش هشت جلسه 70 دقیقه ای آموزش شفقت به خود اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره (mancova) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش شفقت به خود تاثیر معناداری بر بهبود وضوح تصور از خود درونی (p<0.01,f=8.76) و کاهش خودانتقادی مقایسه ای (p<0.01,f=6.83) و خودانتقادی درونی (p<0.01,f=6.83) در دانش آموزان دارای معلولیت جسمانی داشت. براساس این نتایج می توان بیان کرد این روش آموزشی/ درمانی می تواند از سوی روانشناسان مدارس به منظور بهبود کاهش سطوح خودانتقادی و بهبود وضوح تصور از خود در دانش آموزان دارای معلولیت جسمانی مورد استفاده قرار گیرد.

The effectiveness of self-compassion training on reducing self-criticism levels and improving Self-concept clarity in students with physical disabilities

The aim of this study was to investigate the effectiveness of selfcompassion training on reducing selfcritical levels and improving Selfconcept clarity in students with physical disabilities. The method of this research was quasiexperimental with a pretestposttest design with the control group. The statistical population of the study included all firstgrade high school students in Ardabil city in the academic year 20192020. The number of research samples was 40 people who were selected by the targeted sampling method and were randomly divided into two groups of selfcompassion training (20 people) and a control group (20 people). In order to collect the data, the Selfconcept clarity Scale (Campbell et al, 1996) and the levels of selfcriticism scale (Thampson Zuroff, 2004) were used. Eight 70minute compassion training sessions were performed for the experimental group. Multivariate analysis of covariance (MANCOVA) test was used to analyze the data. Findings showed that selfcompassion training had a significant effect on improving selfconcept clarity (F=8.76, P<0/01) and reducing comparison selfcriticism (F=8.14, P<0/01) and internal selfcriticism (F=6.83, P<0/01) was present in students with physical disabilities. Based on these results, it can be stated that this educational /therapeutic method can be used by school psychologists to improve the reduction of selfcritical levels and improving Selfconcept clarity in students with physical disabilities.