اضطراب در قلمرو شخصیت: نقش نگرش‌ها

مبحث شخصیت و ویژگی های شخصیتی در عین اینکه بسیار در پژوهش ها به آن پرداخته شده است از لحاظ بررسی برخی متغیرها در ارتباط با آنها مورد غفلت قرار گرفته است. اینکه این ویژگی ها با واسطه گری نگرش های ناکارآمد چگونه با اضطراب مرتبط هستند موضوعی است که در این پژوهش به آن پرداخته شده است. به این منظور تعداد 240 نفر از دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان به عنوان نمونه انتخاب گردید و پرسشنامه های اضطراب بک (1990)، پرسشنامه نگرش های ناکارآمد بک و وایسمن (1978) و پرسشنامه شخصیتی نئو مک کری و کاستا (1985) به آنها داده و پر شد که تعداد 6 نفر از افراد پرسشنامه ها را به صورت مخدوش پر کرده بودند لذا نمونه نهایی تعداد 234 نفر انتخاب گردید. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که به طور کلی مدل پژوهش دارای برازش نیکویی مطلوبی است. روابط بین اضطراب با روان رنجورخویی با حضور و بدون حضور متغیر میانجی‌گر نگرش‌های ناکارآمد معنی‌دار و مثبت می‌باشد و همچنین روابط بین اضطراب با برون‌گرایی با حضور و بدون حضور متغیر میانجی‌گر نگرش‌های ناکارآمد معنی‌دار و معکوس می‌باشد. همچنین یافته ها حاکی از آن بودند که در سطح معناداری 0.01 تنها متغیر روان رنجورخویی به واسطه نگرش‌های ناکارآمد با اضطراب رابطه معنی داری دارد و این رابطه برای برون گرایی برقرار نیست. بنابراین می توان نتیجه گرفت که نگرش های ناکارآمد می توانند به عنوان یک میانجی بین روان رنجورخویی و اضطراب عمل کنند.

Anxiety in the realm of personality: The role of attitudes

Although the topic of personality and personality traits has been studied in many types of research, it has been neglected in the study of some variables. The fact that how these attributes are in a relationship with anxiety with the mediation of dysfunctional attitudes is one of these issues addressed in this study. For this purpose, 240 students from BuAli Sina University in Hamedan were selected as the sample, and Beck Anxiety Inventory (1990), Beck and Wiseman Dysfunctional Attitudes Questionnaire (1987), and McCree and Casta Neo Personality Questionnaire (1985) were filled in. Six of the Individuals filled out the questionnaires in a misunderstood manner, so a final sample of 234 people was selected. The results of the structural equation modeling showed that in general, the model has a good fit of goodness. The relationship between anxiety and neuroticism with presence and without the presence of the mediator variable was positive and significant and also the relationship between anxiety with extroversion with presence and without the presence of the mediator variable is significant and reversible. Also, the findings indicated that at 0/01 significance level, only a neuroticism variable was significantly associated with anxiety with mediating dysfunctional attitudes and this relationship was not found for extraversion. Thus, it can be concluded that dysfunctional attitudes can act as a mediator between neuroticism and anxiety.