بررسی اثربخشی درمان مواجهه با نگرانی مبتنی بر واقعیت مجازی در کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مواجهه با نگرانی مبتنی بر واقعیت مجازی در کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر است. این پژوهش در چارچوب طرح های تجربی تک موردی با خط پایه چندگانه و پیگیری 6 هفته ای انجام شد. از میان افرادی که در سال 1398 به مراکز مشاوره و روان درمانی شهر تبریز مراجعه نموده بودند،3 شرکت کننده زن که از طریق مصاحبه ساختار یافته مبتنی بر dsm5 تشخیص اختلال اضطراب فراگیر دریافت کرده بودند، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. پروتکل درمانی این پژوهش مبتنی بر مدل بکر و مارگراف (2002) بود که مواجهه درمانی برای اختلال اضطراب فراگیر را در 15 جلسه معرفی می نماید، با این تفاوت که در پژوهش حاضر مواجهه به جای تجسم از طریق تکنولوژی واقعیت مجازی انجام شد. در این مطالعه سه فیلم 360 درجه بر اساس نگرانی های مراجعین ساخته و به کمک ابزارهای واقعیت مجازی برای شرکت کنندگان نمایش داده شد. مقیاس هایی که برای سنجش متغیرها استفاده شد عبارت بودند از مقیاس اجتناب شناختی سکستون و داگاس (2009) و پرسشنامه اضطراب فراگیر (gad7) اشپیتز، کرونک، ویلیامز و لو (2006). نتایج با استفاده از تحلیل چشمی، درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا تحلیل شد. نتایج تحلیل ها نشان داد که مواجهه درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی در کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر و اجتناب شناختی افراد دچار این اختلال از نظر بالینی و آماری (p <0/05) معنی دار است. بنابراین درمان مواجهه با نگرانی مبتنی بر واقعیت مجازی، در کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر موثر است.

Effectiveness of virtual reality -based worry exposure therapy on the symptoms of generalized anxiety disorder

This study aimed to evaluate the efficacy of virtual realitybased worry exposure therapy on the severity of symptoms and cognitive avoidance in patients with symptoms of generalized anxiety disorder. This study was conducted in the framework of a singlesubject experimental design using multiple baselines with a 6week followup. Three women with GAD were selected through a structured clinical interview based on the criteria of diagnostic and statistical manual of mental disorders 5 (DSM5) by Convenience Sampling among those who referred to the Counseling centers in Tabriz. The protocol of this study followed the manual by Becker and Margraf (2002) which describes imaginal exposure for GAD applied in 15 sessions. The only difference was that in this research exposure to virtual reality replaced with imagination. In this study, three 360degree films were made by the researcher used for the exposure. The content made in the form of 360degree videos and displayed to patients through virtual reality tools. The scales to assess changes in Gad symptoms and cognitive avoidance include the Generalized Anxiety Disorder Questionnaire by Spitz, Kroenke, Williams, Lowe (2006) and the Cognitive Avoidance Questionnaire by sexton and Dugas (2009). Data analyzed with visuals inspection, improvement percentage, and reliable change index strategies. Results showed that virtual realitybased worry exposure therapy has significant efficiency in the reduction of GAD symptoms and cognitive avoidance clinically and statistically (p<0.05). virtual realitybased worry exposure therapy has appropriate efficacy in reducing GAD symptoms.