رفتار درمانی دیالکتیکی واختلال شخصیت مرزی: مطالعه مروری

اختلال شخصیت مرزی یکی از مشکلات پیچیده مربوط به حیطه سلامت روان است که با مشخصه‌هایی چون هیجانات منفی شدید، اختلال هویت، رفتارهای تکانش‌گرانه و ناپایداری در روابط بین‌فردی شناخته می‌شود. اقدامات درمانی متعددی با توجه به سبب‌شناسی این اختلال مورد استفاده قرارگرفته و از بین این درمان‌ها، رفتاردرمانی دیالکتیکی که توسط مارشا لینهان در سال 1993 مطرح‌شده است باعث بهبودی زیادی شده است. این درمان جزو درمان‌های شناختی‌رفتاری بوده و بی‌ثباتی عاطفی و تکانشگری را هدف قرار داده است. روش پژوهش حاضر از نوع مروری است و دربرگیرنده مقالات و مطالعات کاربردی درزمینهٔ رفتاردرمانی دیالکتیکی برای اختلال شخصیت مرزی است. بر اساس مبانی نظری و پژوهشی می‌توان گفت که رفتاردرمانی دیالکتیکی یک مداخله امیدبخش برای درمان اختلال شخصیت مرزی است؛ بااین‌حال برای کارایی بیشتر، به‌کارگیری این روش درمان بر روی جمعیت بزرگ‌تر دارای اختلال شخصیت مرزی و سایر اختلالات شخصیت، با دوره‌های پیگیری طولانی‌تر توصیه می‌شود.

Dialectic Behavioral Therapy and Borderline Personality Disorder: A Review Study

Borderline personality disorder is a complicated problem in mental health domain which is characterized by intense negative emotions, identity disorder, impulsive behaviors, and instability in interpersonal relationships. Various therapeutic actions have been used based on the etiology of this disorder. Dialectic behavioral therapy is one of such actions, which has been developed by Marsha Linhan (1993). Dialectic behavioral therapy is a cognitivebehavioral therapy, targets emotional impulsivity and has caused considerable improvements in patients. The present paper is a review study which has considered practical research and studies on the effect of dialectic behavioral therapy on borderline personality disorder. Based on theoretical and research basics, it can be said that dialectic behavioral therapy is a promising intervention for borderline personality disorder. However, to increase efficiency, using this therapeutic approach in bigger populations with borderline personality disorder and other personality disorders with longer followup periods is recommended.