مقایسه ابعاد شناخت اجتماعی در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص، اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی و نمونه عادی

هدف مطالعه حاضر مقایسه ابعاد شناخت اجتماعی (نظریه ذهن عاطفی، نظریه ذهن شناختی و بازشناسی هیجان) در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص، اختلال نقص توجه - بیش فعالی (adhd) و نمونه عادی بود. در یک مطالعه علی مقایسه ای، 42 کودک مبتلا به اختلال یادگیری خاص، 43 کودک مبتلا به adhd و 45 کودک عادی از مدارس ابتدایی و کلینیک های روان شناختی شهر کرج با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون ذهن خوانی از طریق تصویر چشم (بارونکوهن و همکاران، 2001)، آزمون باور کاذب (بارونکوهن و همکاران، 1985) و آزمون بازشناسی هیجان چهره (بنتون، 1994) بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد. در نظریه ذهن شناختی، نتایج تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که هر دو گروه مبتلا به اختلال یادگیری و adhd نسبت به گروه عادی به طور معنادار نمرات پایین تری کسب کردند (0.001>p). تفاوت سه گروه در نظریه ذهن عاطفی نیز مطابق با تحلیل واریانس چندمتغیره معنادار بود و گروه عادی نسبت به گروه مبتلا به adhd عملکرد بهتری داشتند (0.001>p). مبتلایان به اختلال یادگیری نیز نسبت به مبتلایان به adhd از نظریه ذهن بالاتری برخوردار بودند (0.001>p). علاوه بر این، نتایج در زمینه مقایسه سه گروه در بازشناسی هیجان نشان داد که تنها در زیرمقیاس شادی میان سه گروه تفاوت وجود دارد و افراد عادی نسبت به گروه مبتلا به adhd در بازشناسی هیجانِ شادی بهتر عمل کرده اند (0.01>p). مطابق با یافته ها می توان نتیجه گرفت که کودکان مبتلا به اختلال یادگیری و adhd نسبت به نمونه عادی در سطوح بالاتر شناخت اجتماعی دچار نارسایی می باشند، اما در سطوح اولیه و مراحل مقدماتی تفاوتی میان دو گروه مبتلا به اختلال های فوق وجود ندارد. بر این اساس، مداخله های مبتنی بر شناخت اجتماعی در کودکان دچار adhd، می بایست بیش تر بر ابعاد شناختی آن متمرکز باشد.

Social cognition aspects in children with specific learning disorder, attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) and normal controls

This study aimed to compare social cognition aspects (affective theory of mind, cognitive theory of mind, and emotion recognition) in children with specific learning disorders, attention deficit hyperactivity disorder (ADHD), and normal controls. In a causalcomparative study, 42 children with specific learning disorders, 43 children with ADHD, and 45 normal children were selected from primary schools and psychological services clinics in Karaj via a convenient sampling method. Research tools included Reading Mind in the Eyes test (BaronCohen et. al. 2001), False Belief Test (BaronCohen et. al. 1985), and Emotion Recognition Test (Benton, 1994). Oneway ANOVA and multivariate analysis of variance (MANOVA) were used for analysis. Regarding the cognitive theory of mind, oneway ANOVA showed that children with specific learning disorders and ADHD got lower scores than normal children. There were significant differences between groups in affective theory of mind; so the normal group had a higher score than ADHD, and the learning disorder group had higher scores than the ADHD group. Furthermore, results revealed significant differences between normal and ADHD groups in happiness; so the normal group had higher scores. According to the results, it can be concluded that children with a learning disorder and ADHD in comparison with normal children have deficit in high levels of social cognitions, whereas, in low levels and primary stages of social cognitions there is no difference between these two groups. Therefore, social cognition interventions should be focused on the cognitive aspects.