اثربخشی آموزش شادکامی فوردایس بر میزان احساس انسجام روانی و ادراک خستگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

مشکلات روانشناختی بیماریهای مزمن از جمله دیابت که اغلب نادیده گرفته می شوند، لزوم توجه بیشتر به درمان مناسب را روشن می سازد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر برنامه آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری فوردایس بر احساس انسجام روانی و ادراک خستگی بیماران دیابتی نوع دو بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمام بیماران دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به مرکز انجمن دیابت استان آذربایجان غربی بود که از میان آنها 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش تحت آموزش مهارتهای ارتقاء شادکامی به روش شناختی رفتاری فوردایس قرار گرفت و گروه گواه هیچ گونه آموزشی در این زمینه دریافت نکرد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های حس انسجام آنتونوسکی (1993) و ادراک خستگی اسمتس (1995) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش و گروه کنترل در متغیرهای احساس انسجام روانی و ادراک خستگی، تفاوت معناداری وجود دارد (0.05>p). در نتیجه آموزش برنامه شادکامی فوردایس بر کاهش ادراک خستگی و افزایش احساس انسجام روانی بیماران دیابتی موثر است.

The effect of cognitive-behavioral Fordyce happiness training on fatigue perception and sense of coherence in diabetic patients type 2

Psychological problems of chronic diseases, especially diabetes, which are often overlooked, highlight the need for more attention to appropriate treatment. The aim of this research was to investigate the effectiveness of the Fordyce cognitivebehavioral happiness training program on the sense of coherence and fatigue perception of type 2 diabetic patients. The design of the research was a quasiexperimental design with a pretest and posttest with a control group. The statistical population included all patients with type 2 diabetes who referred to West Azerbaijan Diabetes association Center, from which 30 people were selected by available sampling method and randomly assigned to two experimental (15 people) and control groups (15 people). The experimental group received training in Fordyce cognitivebehavioral enhancement skills, whereas the control group did not receive any training in this field. In order to gather information, the Sense of Coherence (Antonovsky, 1993) and the Fatigue Perception (Smets, 1995) questionnaires were used in two stages, pretest, and posttest. Data were analyzed using the Analysis of multivariable Covariance, MANCOVA. The results showed that there was a significant difference between the mean posttest scores of the experimental group and the control group in the variables of the Sense of Coherence and Fatigue Perception (p< 0.05). As a result, training on the Fordyce Happiness Program is effective in reducing fatigue perception and increasing the sense of coherence of diabetic patients.