پیش‌بینی انگیزش پیشرفت دانشجویان بر اساس خود ناتوان‌سازی تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، نگرش‌های ناکارآمد و معنای تحصیل

انگیزه پیشرفت گرایش به تلاش برای انتخاب و انجام فعالیت‌هایی که هدف آنها رسیدن به موفقیت یا دوری از شکست است. این پژوهش با هدف پیش‌بینی انگیزش پیشرفت دانشجویان بر اساس خود ناتوان‌سازی تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، نگرش‌های ناکارآمد و معنای تحصیل انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان خوابگاهی پسر دانشگاه تهران و نمونه آماری شامل 293 نفر بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس انگیزش پیشرفت هرمنس (1977)، خود ناتوان‌سازی تحصیلی جونز و رودولت (1982)، خودکار آمدی تحصیلی جینگز و مورگان (1999)، نگرش‌های ناکارآمد بک و وایسمن (1987) و معنای تحصیل هندرسونکینگ و اسمیت (2006) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون و t تحلیل شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که رابطه بین خود ناتوان‌سازی تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی و معنای تحصیل با انگیزش پیشرفت در سطح 0.01 مثبت و معنادار است و رابطه نگرش‌های ناکارآمد با انگیزش پیشرفت منفی و معنادار است(p<0/01 ). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای پیش‌بین 21 درصد از واریانس انگیزش پیشرفت را تبیین می‌کنند. نتایج این پژوهش به شناسایی عوامل موثر بر انگیزش پیشرفت کمک کرده و لزوم توجه بیشتر مسئولان را به این عوامل جهت ارتقای انگیزش پیشرفت و موفقیت‌های بعدی نشان می‌دهد.

predicting students' achievement motivation based on academic self efficacy, academic self efficacy, dysfunctional attitudes, and the meaning of education

Achievement Motivation is a tendency to try to choose and perform activities that aim to achieve success or avoid failure. The aim of this study was to Predicting studentschr('39') achievement motivation based on academic selfefficacy, academic selfefficacy, dysfunctional attitudes, and the meaning of education. The research method was correlational. The statistical population included all male dormitory students of the University of Tehran and the statistical sample included 293 people who were selected as available. Research tools included the Hermans (1977) The achievement motivation Scale, Jones Rhodewalt (1982) The selfhandicapping scale, Jinks Morgan (1999) The Academic Selfefficacy Scale, Weissman Beck (1987) The Dysfunctional Attitude Scale, and HendersonKing and Smith (2006) The Learning Meaning Scale. Data were analyzed using Pearson correlation, regression and t statistical tests. The research findings showed that the relationship between academic selfempowerment, academic selfefficacy and the meaning of education with achievement motivation at the level of 0.01 is positive and significant and the relationship between dysfunctional attitudes and achievement motivation is negative and significant) P< 0/01(. Also, the results of regression analysis showed that the predictor variables explain 21% of the variance of the achievement motivation. The results of this study help identify the factors influencing the achievement motivation and show the need for more attention of officials to these factors to promote achievement motivation and subsequent success.