مروری نظری بر نقش شرم نهادینه در سبب شناسی اختلال افسردگی اتکایی و درون فکنی شده

شواهد بالینی و تجربی در تایید نظریه سیدنی بلت نشان می‌دهند که افسردگی حول محور دو موضوع مسایل بین‌فردی (افسردگی اتکایی) مانند احساس رها شدن و تنهایی و اختلال در تصور خود (افسردگی درون‌فکنی‌شده) مانند احساس شکست فردی، عدم کفایت و کمال گرایی می‌چرخد. از طرف دیگر با توجه به پژوهش‌ های پیشین و در راستای مدل رودن و همکاران اساس افسردگی، آسیب‌پذیری خودشیفتگی قلمداد می‌شود و جوهر آسیب‌پذیری خودشیفتگی تجربه هیجان شرم است، به گونه‌ای که بیماران در هر یک از انواع افسردگی اتکایی و درون‌فکنی شده با نوع خاصی از مکانیسم‌های دفاعی از تجربه هیجان شرم اجتناب می‌ورزند. بنابراین با وجود علائم مشابه در دو نوع افسردگی به درمان‌های مستقل با تاکیدهای متفاوتی نیازمندیم، به گونه‌ای در بیماران افسرده اتکایی می‌بایست عاملیت و استقلال در روابط بین‌فردی پرورش یابد و در بیماران با افسردگی درون‌فکنی شده می‌بایست شفقت خود مورد تاکید واقع شود. با وجودی که بلت و همکاران سال‌هاست به لحاظ نظری این دو گروه از بیماران افسرده را تفکیک کرده‌اند اما در هیچ مطالعه‌ای به شکل جدی به عوامل زمینه‌ساز مشترک در دو گروه از بیماران و دفاع‌های متفاوت هر گروه در جهت اجتناب از عامل زمینه‌ساز و متعاقباً طراحی درمان متناسب با هر گروه از بیماران پرداخته نشده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل زمینه ساز مشترک دو نوع افسردگی و به دنبال آن تاکید درمانی متناسب با هر یک از انواع افسردگی است.

Theoretical overview of the role of core shame in anaclitic and introjective depression etiology

Clinical and empirical evidence in support of Sidney Blatt rsquo;s theory suggests that depression revolves around two topics: interpersonal concerns such as feelings of abandonment and loneliness (anaclitic depression) and selfimage disorder such as feelings of personal failure, inadequacy, and perfectionism (introjective depression). However, previous research, in line with the Roden et al. rsquo;s Model, considers narcissistic vulnerability to be the basis of depression, the essence of which is the experience of shame avoided by patients with both types of anaclitic and introjective depression through a certain type of defense mechanism. Although the two types of depression have similar symptoms, they need independent treatments with different levels of emphasis, so that patients with anaclitic depression need agency and independence in interpersonal relationships, while those with introjective depression need an emphasis on selfcompassion. Although Blatt et al. have theoretically separated these two groups of depressed patients for many years, no studies have seriously focused on the common underlying factors in the two groups of patients and the different defenses of each group to avoid the underlying factors and subsequently design an appropriate treatment. Therefore, this study aims to investigate the common underlying factors of the two types of depression for which to seek appropriate treatment.