اثربخشی آموزش مثبت‌نگری بر افسردگی و بهزیستی ذهنی افراد با ناتوانی جسمی- حرکتی

مشکلات روان‌شناختی خصوصاً افسردگی و بهزیستی ذهنی یکی از مسائل مهم در روان‌شناسی افراد با مشکلات ویژه خصوصاً افراد با ناتوانی است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مثبت‌نگری مبتنی بر روان‌شناسی مثبت‌نگر بر افسردگی و بهزیستی ذهنی افراد با ناتوانی جسمی حرکتی بود. در این مطالعه از روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه‌ این پژوهش شامل کلیه افراد با ناتوانی جسمی حرکتی شهر شیراز بودند. از بین آن‌ها 60 نفر بر اساس خرده مقیاس افسردگی بک و مصاحبه بالینی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه آموزش 90 دقیقه ای مثبت نگری مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر را دریافت کرد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه افسردگی بک (bdi) و پرسشنامه بهزیستی ذهنی داینر (pws) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند و نتایج نشان داد که آموزش مثبت‌نگری به صورت معناداری افسردگی و عاطفه منفی را کاهش و عاطفه مثبت را افزایش می‌دهد. یافته‌های این پژوهش می‌تواند در ارائه برنامه عملی برای مشاوران و روان‌شناسان در جهت بهبود سلامت روانی افراد با ناتوانی جسمی حرکتی مورد استفاده قرار گیرد.

The Effectiveness of Positivism Training on Depression and Mental Well-being in People with Physical-motor Disability

Psychological problems, particularly depression and mental wellbeing, are important issues in the psychology of people with particular problems, especially people with disabilities. This study aimed to investigate the effectiveness of positivism training based on positive psychology on depression and mental wellbeing in people with physicalmotor disability. This study had a semiexperimental method, including pre test and post test, with the control group. The study population consisted of all persons with physicalmotor disability in Shiraz. Sixty patients were selected based on the Beck Depression Inventory and Clinical Interview and randomly divided into experimental and control groups. The experimental group received eight sessions with 90 minutes of the positivism training based on positive psychology, and the control group did not receive any intervention. Both groups completed the Depression Inventory and Diner rsquo;s subjective lrm;wellbeing at pretest and posttest. Data were analyzed using covariance analysis. The results showed that positivism training significantly lrm;decreased depression and negative affect and increased subjective wellbeing in people with disabilities. This study's findings can provide a practical plan to be used by counselors and psychologists to improve the mental health of people with special disabilities, especially those with physicalmotor disabilities