پیش بینی تحمل پریشانی بر اساس سبک های دلبستگی، تحمل ناکامی و نگرش مذهبی در زنان مطلقه

طلاق به‌عنوان یکی از آسیب های اجتماعی به شمار می‌رود که می‌تواند مشکلات متعدد رفتاری و روانی را به وجود آورد. پژوهش حاضر به بررسی پیش بینی تحمل پریشانی بر اساس سبک های دل‌بستگی، تحمل ناکامی و نگرش مذهبی در زنان مطلقه پرداخت. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره بهزیستی شهر تهران در ماه‌های تیر و مرداد سال 1398 بود که 225 از آنها نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به‌منظور جمع آوری داده ها از مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005)، پرسشنامه سبک دل‌بستگی بزرگ‌سالان هازن و شیور (1987)، مقیاس تحمل ناکامی هارینگتون (2005) و مقیاس جهت‌گیری مذهبی آلپورت (1967) استفاده شد. برای تحلیل یافته‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. یافته‌ها نشان داد بین سبک های دل‌بستگی، تحمل ناکامی و نگرش های مذهبی همبستگی معنی‌دار وجود دارد (p<0/05). شاخص »ضریب تعیین چندگانه اصلاح شده « نشان داد که مولفه های پیش بین پژوهش می تواند 34% تحمل پریشانی را پیش بینی کند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که تحمل پریشانی در زنان مطلقه با عواملی چند ازجمله سبک دل‌بستگی، تحمل ناکامی و نگرش مذهبی آن‌ها در تعامل است؛ بنابراین برنامه های توانمندسازی روان‌شناختی و رشد شخصی با تمرکز بر ارتباط اجتماعی موثر همراه با استقلال فردی می تواند توانایی رویارویی موثر با ناکامی هایی که فرد در نتیجه طلاق متحمل می شود را افزایش دهد. همچنین ارتباط عمیق با خداوند، می تواند همراه با تغییرات مثبت در آستانه تحمل پریشانی در جامعه مورد پژوهش باشد.

The prediction of distress tolerance based on attachment styles, frustration tolerance and religious attitude in divorced women

Divorce is considered as one of the social harms that can cause many behavioral and psychological problems. This study examined Prediction of distress tolerance based on attachment styles, frustration tolerance and religious attitude in divorced women. The study had a descriptive correlational research design. The research population included all women who referred to the welfare counseling centers in Tehran in July and August of 2019, 225 of whom were selected as the sample by the available sampling method. The Simons and Gahar Distress Tolerance Scale (2005), Hazen and Shaver rsquo;s Attachment style Questionnaire(1987), Harrington's Frustration Discomfort Scale (2005) and Allport rsquo;s Religious Orientation questionnaires(1967) were used for gathering the data. The gathered data were analyzed through running Pearson correlation and multiple linear regression on SPSS. The findings indicated a significant relationship between attachment styles, frustration tolerance and religious attitudes. Therefore, according to the findings of this study, it can be concluded that distress tolerance interacts with several factors, including attachment style, frustration tolerance and their religious attitude (P<0/05). The results of multiple regression also showed that the predictor components of the study could predict 34% distress tolerance. Therefore, based on the findings of the present study, it can be concluded that the tolerance of distress in divorced women interacts with several factors, including attachment style, frustration tolerance and their religious attitude. Thus, psychological empowerment programs and personal growth by focusing on effective social communication with individual independence can increase the ability to encounter effectively with frustrations that a person suffers as a result of divorce. Also, deep relationship with God can be accompanied by positive changes on the eve of distress tolerance in the statistical population under study.