پیش بینی نشانه های وسواس فکری-عملی بر اساس حساسیت اضطرابی و حل مسئله اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نشانه های وسواس بر اساس حساسیت اضطرابی و حل مسئله اجتماعی انجام گرفت. روش این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر رشت در سال 1397 بودند که از این بین 167 بیمار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های وسواساجباری مادزلی (moci)، حساسیت اضطرابی (asrr) و حل مسئله اجتماعی (spsi)، استفاده شد. داده های پژوهش به روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که حساسیت اضطرابی و حل مسئله اجتماعی با نشانه های وسواس رابطه معناداری دارند (0.01>p). حساسیت اضطرابی (0.47=ß)، جهت گیری مثبت (0.25=ß)، جهت گیری منفی (0.33=ß)، حل مسئله اجتنابی (0.36 =ß)، حل مسئله تکانشی (0.69 =ß) و حل مسئله منطقی (0.47 =ß) قابلیت پیش‌بینی معنادار نشانه های وسواس را دارند (0.01>p). نتایج پژوهش حاکی از آن است که هر چقدر میزان حساسیت اضطرابی کاهش و حل مسئله اجتماعی افزایش پیدا کند، به مقدار قابل توجهی نشانه های وسواس در بیماران کاهش پیدا می کند. بدین منظور لازم است درمانگران به ابعاد اضطرابی و اجتماعی بیماران مبتلا به وسواس فکریعملی توجه بیشتری داشته باشند.

Prediction Obsessive-Compulsive Symptoms Based on Anxiety Sensitivity and Social Problem Solving

The purpose of this study was to predict obsessivecompulsive symptoms based on anxiety sensitivity and social problem solving. This study is descriptive and correlational. The statistical population of this study was all women referring to medical centers of Rasht in 2018 from which 167 patients were selected through convenience sampling. Data were collected using the Maudsley ObsessiveCompulsive Inventory (MOCI), Anxiety Sensitivity (ASRR) and Social ProblemSolving Questionnaire (SPSI). Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis. The results showed that anxiety sensitivity and social problem solving had a significant relationship with obsessivecompulsive symptoms (P<0.01). Anxiety sensitivity ( szlig;=0.47), positive orientation ( szlig;=0.25), negative orientation ( szlig;=0.33), avoidance problem solving ( szlig;=0.36), impulsive problem solving ( szlig;=0.69), and logical problem solving ( szlig;=0.47) significantly predicted obsessivecompulsive symptom (P<0.01). The results indicate that the more anxiety levels decrease and social problemsolving increases, the greater the degree of obsessivecompulsive symptoms in patients. Therefore, therapists need to pay more attention to the social and anxiety dimensions of patients with obsessivecompulsive disorder.