اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تکانشگری و رفتارهای پرخطر دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تکانشگری و رفتارهای پرخطر دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم انجام شد. روش پژوهش آزمایشی و طرح آن به صورت پیش آزمون پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل همه‌ی دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر شهرکرد در سال تحصیلی 96-1395 بود که به صورت نمونه‌گیری تصادفی 32 نفر انتخاب و به طور تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برنامه درمانی رویکرد پذیرش و تعهد در طی 8 جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه (هفته‌ای 2 بار) به صورت گروهی بر روی گروه آزمایش انجام شد؛ در حالی که گروه کنترل هیچگونه مداخله درمانی را دریافت نکردند. هر دو گروه آزمایش و کنترل قبل و بعد از اجرای روش درمانی، پرسشنامه تکانشگری (بارت و همکاران، 1995) و آزمون رفتارهای پرخطر (رشید و مارابی، 1391) را تکمیلی کردند. به‌منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تکانشگری (تکانشگری حرکتی، تکانشگری شناختی و عدم برنامه‌ریزی) و رفتارهای پرخطر (رفتار جنسی ناایمن، خشونت، مصرف مواد) دانش آموزان دختر تاثیر معنی‌داری دارد (p<0/05). با استناد به یافته‌های به دست آمده از پژوهش حاضر، می‌توان نتیجه گرفت که گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد یک روش مناسب برای کاهش تکانشگری و رفتارهای پرخطر دانش آموزان دختر می‌باشد.

The Effectiveness of admission and commitment group therapy on decreasing impulsivity and high risk behaviors of secondary school students

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of acceptance and commitment group therapy on reducing impulsivity and highrisk behaviors of female secondary school students. The research method was experimental and its design was pretestposttest with experimental and control group. The statistical population of the study consisted of all female high school students in Shahrekord in the academic year of 20152016. 32 students were selected by random sampling and were randomly assigned into two experimental and control groups. The Acceptance and Commitment Approach Therapy program was administered to the experimental group in 8 sessions, each session for 90 minutes (twice a week), while the control group did not receive any intervention. Both experimental and control groups completed impulsivity questionnaire (Bart et al., 1995) and risk behaviors test (Rashid Marabi, 2012) before and after treatment. Multivariate analysis of covariance was used for data analysis. Findings showed that acceptance and commitment therapy had a significant effect on impulsivity (motor impulsivity, cognitive impulsivity and lack of planning) and high risk behaviors (unsafe sexual behavior, violence, substance use) in female students (P <0.05). Based on the findings of the present study, it can be concluded that acceptance and commitment group therapy is an appropriate method to reduce impulsivity and high risk behaviors of female students.