اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری بر باورهای فراشناختی و نگرانی از تصویر بدنی دانشجویان دختر افسرده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری بر باورهای فراشناختی و نگرانی از تصویر بدنی دانشجویان دختر افسرده انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. تعداد 30 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد پس از ارزیابی بالینی اولیه و بر اساس ملاک های پژوهش، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای دوبار) برنامه گروه درمانی فعال سازی رفتاری را دریافت کردند؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه فراشناختی ولز و همکاران (2004) و پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی لیتلتون و همکاران (200) استفاده شد. داده ها به کمک روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره، تجزیه و تحلیل شدند. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروه‌های آزمایش و گروه کنترل در متغیرهای باورهای فراشناخت مثبت درباره نگرانی و نگرانی از تصویر بدنی، تفاوت معناداری وجود دارد. از آنجا که کسب نمره بیشتر در این دو متغیر نشان از شدت این علائم در افراد دچار افسردگی است، میانگین این نمرات در گروه مداخله در مرحله پس آزمون نسبت به گروه کنترل به میزان معنی داری پایین تر بود. بنابراین، می توان گفت که به کارگیری فنون درمان درمان فعال سازی رفتاری در کاهش باورهای فراشناختی مثبت درباره نگرانی و نگرانی از تصویر بدنی دانشجویان دختر افسرده، موثر است.

The Effectiveness of Behavioral Activation Therapy on Metacognitive Beliefs and Concerns of Physical Image of Depressed Girl Students

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of behavioral activation therapy on metacognitive beliefs and worries about the physical image of depressed girl students. The research method was quasiexperimental with a pretestposttest design with the control group. A total of 30 undergraduate students of the Ferdowsi University of Mashhad were selected and randomly assigned to the same experimental and control groups after an initial clinical evaluation based on the criteria of the research. The experimental group received eight sessions of 90 minutes (weekly twice) of the behavioral activation group therapy group; the control group was placed on the waiting list. To collect information in two stages, pretest and posttest, Wales et al. (2004) metacognitive questionnaire and the Littleton and Associates (200) Physical Image Worry Questionnaire were used. Data were analyzed using multivariate analysis of covariance. The findings of this study showed that there is a significant difference between the mean scores of posttest of the experimental groups and the control group in the positive metacognitive beliefs about fear and concern of the body image. Since gaining a higher score in these two variables indicates the severity of these symptoms in people with depression, the mean of these scores in the intervention group in the posttest stage was significantly lower than the control group. Therefore, it can be said that the use of therapy techniques for treatment of behavioral activation is effective in reducing the positive metacognitive beliefs about worries and concerns about the physical image of depressed girl students