اثربخشی آموزش شادکامی به شیوه شناختی- رفتاری فوردایس بر بهزیستی روان‌ شناختی و استرس تجربه شده زنان با معلولیت جسمی‌- حرکتی

با توجه به پیامدهای روانی-اجتماعی معلولیت و لزوم بررسی آن، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری فوردایس بر بهزیستی روان شناختی و استرس زنان با معلولیت جسمی حرکتی بود. پژوهش حاضر آزمایشی از نوع نیمه تجربی است. جامعه ی آماری این پژوهش، کلیه زنان معلول جسمی حرکتی انجمن معلولین جسمی حرکتی شهرستان اردبیل بودند که از بین آنها 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی بهزیستی روان شناختی ریف و پرسشنامه ی استرس هولمز و راهه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های تحقیق حاضر از تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد که در میانگین نمرات استرس و بهزیستی روانی گروه آموزش نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد؛ بطوری که پس از آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری فوردایس نمرات استرس گروه آزمایش بصورت معناداری کاهش و نمرات بهزیستی روانی بصورت معناداری افزایش یافت (0.01>p). باتوجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که استفاده از آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری فوردایس، می تواند موجب بهبود بهزیستی روان شناختی و کاهش استرس تجربه شده معلولین جسمی حرکتی شود. لذا، توجه مشاوران و روانشناسان مراکز توانبخشی به اهمیت مداخلات کاربردی روانشناختی در افزایش سلامت روان افراد معلول ضروری است.

The effectiveness of cognitive-behavioral Fordyce happiness training on psychological well-being and experienced Stress women with physical-motor disabilities

Due to the psychosocial consequences of disability and the need for study it, the purpose of this study was to determine the effectiveness of cognitivebehavioral Fordyce happiness training on psychological wellbeing and experienced stress in women with physicalmotor disabilities. This study is quasiexperimental. The study population included all women with physicalmotor disabilities in physicalmotor disabilities association in Ardabil city that among them 30 people selected by convenience sampling method and randomly were assigned into experimental and control groups. To collect the data, Ryff's Scale of Psychological Wellbeing and Holmes Rahe Stress scale was used. The analysis of covariance used for data analysis. Results showed that there are significant differences in the mean of stress and psychological wellbeing scores among the training and control group. So that, after the happiness training program, scores in stress significantly decreased and psychological wellbeing significantly increased in the experimental group. According to the obtained results, it can state that cognitivebehavioral Fordyce happiness training is effective on psychological wellbeing and psychological pressures in women with physicalmotor disabilities. Therefore, the attention of counselors and psychologists of rehabilitation centers is essential for psychological interventions in improving the mental health of disabled people.