پیش بینی تاب‌آوری روانشناختی دانش‌آموزان بر اساس سبک‌های دلبستگی و حمایت اجتماعی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی تاب آوری روانشناختی دانش آموزان شهر اردبیل بر اساس سبک های دلبستگی و حمایت اجتماعی می باشد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعه آماری این مطالعه را تمام دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوره دوّم شهر اردبیل در سال تحصیلی 96-95 تشکیل داده است. از این جامعه آماری، نمونه ای به تعداد 318 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های تاب آوری، سبک های دلبستگی، حمایت اجتماعی و پرسشنامه جمعیت شناختی استفاده شد. داده های پژوهش با روش های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که در مجموع، 37 درصد واریانس مربوط به تاب آوری توسط سبک های دلبستگی و حمایت اجتماعی تبیین می شود. هم چنین به ترتیب سبک دلبستگی ایمن، حمایت اجتماعی و سبک دلبستگی اجتنابی مهم ترین پیش بینی کننده تاب آوری روانشناختی دانش آموزان بودند. این نتایج تلویحات مهمّی در آسیب شناسی مشکلات نوجوانان دارد. بنابر این، متخصّصان می توانند از این نتایج برای پیشگیری و درمان مشکلات دانش آموزان و بهبود تاب آوری آنها استفاده کنند.

Prediction of Psychological Resilience of Students Based on Attachment Styles and Social Support

The purpose of this study was to predict the psychological resilience of students in Ardebil based on attachment styles and social support. The present study is a correlational study and the statistical population of this study is all male high school students in Ardebil Secondary School in the academic year of 20162017. From this statistical population, a sample of 318 people was selected using available sampling method. Researchermade questionnaires, attachment styles, social support and demographic questionnaire were used to measure the variables. Data were analyzed using Pearson correlation and regression analysis. The results of stepwise regression analysis indicated that in total, 37% of variance related to resilience is explained by attachment styles and social support. Also, the safe attachment style, social support and avoidant attachment style were the most important predictors of psychological resilience of students. These results are important implications in the pathology of adolescent problems. Therefore, professionals can use these results to prevent and treat students' problems and improve their resilience.