مقایسه وضعیت بخشودگی در گروه های سنی مختلف (جوانان، میانسالان و سالمندان)

بخشودگی یکی از متغیر های مهم اخلاقی محسوب می شود که در گسترش صلح و بهبود سلامت روانی عنصر مهمی محسوب می شود. در این راستا پژوهش حاضر با هدف مقایسه وضعیت بخشودگی در گروه های سنی مختلف (جوانان، میانسالان و سالمندان) انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه ای است . جامعه آماری این پژوهش را کلیه جوانان، میانسالان و سالمندان شهر لنده در سال 97-1396 تشکیل دادند. 90 شهروند (30 سالمند،30 میانسال و 30 جوانان) به عنوان نمونه پژوهش، به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای (چند مرحله ای) انتخاب شدند. برای انجام این پژوهش از مقیاس بخشودگی احتشام زاده و همکاران (1388) استفاده شد. داده ها با استفاده از شاخص های توصیفی وتحلیل واریانس چندمتغیری(مانوا) تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها نشان می دهد تفاوت میانگین گروه ها در بعد درک واقعی معنا دار بوده است ( 0.05>p) که این میزان در سالمندان و میانسالان بیشتر از جوانان است، اما این تفاوت بین میانسالان با سالمندان معنی دار نمی باشد. همچنین در ابعاد کنترل انتقام و کنترل رنج تفاوت معنی داری بین گروه های سنی دیده نشد. نتایج نشان میدهد که با افزایش سن، درک واقعی برای بخشودگی افزایش می یابد و پژوهش حاضر حاکی از بیشتر بودن میزان درک واقعی برای بخشودگی در سالمندان و میانسالان نسبت به جوانان می باشد

Compare the Change in the Situation of Forgiveness in Different Age Groups (teenagers, Middle-Ages and Elderly)

Forgiveness is one of the important ethical values that promote peace and improve mental health is an important element. In this regard, the present study was (young, middleaged and elderly) performed to compare the status of different age groups. The method of this research is descriptive of the causalcomparative type. The statistical population of this study was all teenagers, middleages and old people in Lande city in 20172018. A sample of 90 citizens (30 old people, 30 middleages and 30 teenagers) was selected, randomly (cluster sampling). To carry out this research, Ehteshamzadeh et al. (2009) forgiveness scale was used. Data were analyzed by descriptive and multivariate analysis of variance (MANOVA). The Findings indicate that the difference between groups in the real sense of meaning is significant (P<0/05) which is higher in elderly and middle ages than in teenagers, but there is no significant difference between middleages and elderly people. There was no significant difference between the age groups in the dimensions of control of revenge and control of suffering. The results indicate that as age grows, real perception for forgiveness increases and the present research suggests that the level of real understanding for forgiving in the elderly people and middle ages is higher than teenagers.