بررسی مقایسه ای پیشرفت تحصیلی و خودتنظیمی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی مدارس میزان و عادی شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف مقایسه پیشرفت تحصیلی و خود تنظیمی دانش آموزان پسر مدارس میزان و عادی شهر تهران انجام شد. از روش علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان مدارس میزان و عادی شهر تهران در سال 1396-1397 است که به طور تقریبی تعداد آن ها 560 نفر بودند. با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی ndash; مورگان به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، تعداد 320 نفر (160 نفر مدارس میزان، 160 نفر مدارس غیرمیزانی) مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه پیشرفت تحصیلی هرمنس (1970) و تنظیم هیجان شناختی گرانفسکی (1999) به دست آمد. برای بررسی و تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده در این تحقیق از شاخص های آمار توصیفی (درصد، میانگین) و آمار استنباطی (آزمون f تحلیل واریانس) برای تجزیه و تحلیل اطلاعات موجود در داده های نمونه و سنجش عدم قطعیت در استنباط ها استفاده شد. یافته ها نشان داد که دانش اموزان مدارس میزان از نظر پیشرفت تحصیلی و خودتنظیمی بالاتر از دانش آموزان مدارس عادی بودند. با توجه به این نتایج به مشاوران و روان شناسان توصیه می شود متغیرهای پژوهش را مورد ارزیابی قرار داده و تمام تلاش خود را در جهت شناخت تاثیر هر چه بیشتر این عوامل در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام دهند.

The compare the academic achievement and self-regulation among boy students schools Mizan and ordinary Tehran

The purpose of this study was to compare the academic achievement and selfregulation among boy students schools Mizan and ordinary Tehran with a causalcomparative method. The statistical population of this study consists of all boy students of schools Mizan and ordinary schools of Tehran in 13961397; approximately 520 of them were. A sample of 320 people was selected using a random sample of cluster sampling using the KrejciMorgan sample size table. Data were collected using the Hermann's Educational Achievement Questionnaire (1970) and Aronofsky Emotional Cognitive (1999). Descriptive statistics (percentage, average) and inferential statistics (Fanalysis of variance) were used to analyze the data in the sample data and measure the uncertainty in the deductions. Findings showed that students in Mizan schools had a higher education and selfregulation level than students in ordinary schools. According to these results, it is advisable for advisers and psychologists to evaluate the variables of the research and do their utmost to determine the effect of these factors on the academic achievement of the students.