نقش عواطف و باورهای فراشناختی در پیش‌بینی رفتارهای خود‌آسیبی جوانان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عواطف و باورهای فراشناختی در پیش بینی رفتارهای خودآسیب رسان جوانان بود. در قالب یک طرح توصیفی از نوع همبستگی تعداد 160 شرکت کننده با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از بین دانشجویان خوابگاهی دانشگاه الزهرا و دانشگاه تهران انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامۀ فراشناخت، مقیاس تجربه مثبت و منفی و پرسشنامۀ آسیب به خود بود. برای تحلیل نتایج پژوهش حاضر از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد بین عاطفۀ مثبت با رفتارهای خودآسیبی رابطۀ منفی معنادار وجود داشت و بین عاطفۀ منفی، کنترل ناپذیری و خطرناک بودن افکار و همچنین اعتماد شناختی با رفتارهای خودآسیبی رابطۀ مثبت معنادار وجود داشت. در ادامه نتایج رگرسیون نشان داد متغیرهای پیش بین پژوهش حاضر توانستند 22.1 درصد از تغییرات ایجاد شده در متغیر رفتارهای خود آسیبی را تبیین کنند که در این میان، مولفۀ عاطفۀ مثبت و باور فراشناختی کنترل ناپذیری و خطرناک بودن افکار به ترتیب بالاترین اهمیت را در پیش بینی متغیر رفتارهای خود آسیبی داشتند.بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان گفت کاهش تجارب هیجانی خوشایند و عدم مواجهۀ سازگار با تجارب هیجانی ناخوشایند می تواند افرادی را که باورهای فراشناختی ناسازگار دارند، به سمت رفتارهای خودآسیب رسان سوق دهد.

The Role of Affects and Metacognitive Beliefs in Prediction of Youth Self-Harm Behaviors

The purpose of this study was to investigation of the role of Affects and metacognitive beliefs in prediction of youth selfharm behaviors. In a correlational descriptive design, 160 participants were selected using an available sampling method among dormitory students of Alzahra University and Tehran University. The data collection tools were metacognition questionnaire, positive and negative experience scale and self harm questionnaire. The results showed that there was a significant negative correlation between positive affection and self harm and also there was a significant positive correlation between negative emotion, uncontrollability and danger of thoughts, and cognitive trust with selfharm behaviors. The results of regression showed that the predictive variables of the present study were able to explain 22/1 percent of the changes in the variable of selfharm behaviors. The components of positive affection and metacognitive beliefs of uncontrollability and danger of thoughts had the highest importance in predicting of selfharm behaviors respectively.based on results of this study can be said that the reduction of pleasant emotional experiences and the lack of adaptive exposure with unpleasant emotional experiences, can lead people who have incompatible metacognitive beliefs toward selfharm behaviors.