بررسی رابطه ذهن آگاهی، توجه و خودکارآمدی تحصیلی

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین ذهن آگاهی و توجه با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول در سال تحصیلی 95-94 در شهرستان لردگان بوده است. این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی بود.جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه اول به تعداد 3000 نفر بوده است که تعداد 300 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه اول با روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان شرکت کنندگان در پژوهش انتخاب شده اند و برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های ذهن آگاهی، خودکارآمدی تحصیلی و آزمون d2 استفاده گردید. نتایج حاصل از محاسبه پایایی و روایی ابزارها حاکی از پایایی و روایی قابل قبول آن ها بود. داده های بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش، بین مولفه های توصیف(0.35 ، 0.01 p<)، عمل توام با آگاهی(0.41 ، p<0.01) وعدم قضاوت(0.41 ، p<0.001) از متغیر ذهن آگاهی با خودکارآمدی رابطه معنادار وجود دارد و همچنین بین خودکارآمدی تحصیلی با مولفه های کارایی(0.42 ، p<0.01)، نمره خالص توجه(0.38 ، p<0.01) و خطای ارتکاب(0.12 ، p<0.05) از متغیر توجه رابطه معنادار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که مولفه های عمل توام با آگاهی، توصیف و عدم واکنش پیش بینی کننده مثبت و معنادار خودکارآمدی تحصیلی هستند. و همچنین مولفه کارایی و توجه پیش بینی کننده مثبت و معنادار خودکارآمدی تحصیلی هستند. ذهن آگاهی و توجه به ترتیب 20.51 و 22 درصد از واریانس مشترک خودکارآمدی را پیش بینی می کنند.

The relationship between Mindfulness and Attention with Academic Self-efficacy

The purpose of this research was to study the relationship between Mindfulness and Attention with Academic Selfefficacy in high school students In the 9594 academic year in the Lordegan city. This study was Correlation descriptive. The statistical population has consisted of all high school students, That the number of 2814 people been. Three hundred high school students from Lordegan were chosen as participants with multistage cluster sampling. For the collect, the data was used from mindfulness questionnaires, Academic Selfefficacy scale, and d2test. Data were analyzed using Pearson's correlation test and Simultaneous regression Analysis. Results indicated that there is a significant relationship between Descriptive component, action with awareness component, and lack of judgment component from the Mindfulness variable with Academic Selfefficacy. Also, there is a meaningful relationship between academic selfefficacy with efficiency component, pure attention score, and commission. The results of multiple regression analysis showed that action with awareness, Descriptive, and inaction components was a significant predicting factor of Academic selfefficacy, and also efficiency and attention components were significant in predicting Academic selfefficacy. Mindfulness and concentration predict 21 and 22% of Academic Selfefficacy Common variance.