بررسی اثربخشی آموزش‌های مغزمحور بر اهمال‌کاری تحصیلی و اضطراب امتحان دانش‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش های مغزمحور بر اهمال کاری تحصیلی و اضطراب امتحان انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر کلاس نهم متوسطه اول شهر خواف می باشد که در سال تحصیلی 97-1396 مشغول به تحصیل بودند. گروه نمونه شامل 30 دانش آموز پسر نهم متوسطه اول شهر خواف بود که پژوهشگر آن ها را انتخاب کرده و سپس در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده بود که با روش نمونه گیری غیرتصادفی انتخاب شدند. محیط یادگیری بر اساس مولفه های تاثیرگذار بر مغز (نور، تغذیه، اکسیژن، رنگ، موسیقی و آب) تغییر یافت. سپس، معلم گروه آزمایش را بر اساس اصول یادگیری مغزمحور آموزش داد. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه اضطراب امتحان اسپیلبرگر (1980) و پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولومن و راتبلوم (1984) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش های مغزمحور بر کاهش اضطراب امتحان موثر است (p<0/05) ولی بر اهماکاری تاثیری نداشته است؛ پس می توان نتیجه گرفت که آموزش های مغزمحور بر کاهش اضطراب امتحان موثر است. بنابراین آموزش یادگیری مغزمحور می تواند به عنوان یک روش مداخله ای در کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

Investigating the Effectivity of Brain-centered Trainings on Academic procrastination and Students’ Test Anxiety

The present research was conducted to investigate the effectivity of braincentered training on academic procrastination and test anxiety. This research was a kind of semiexperimental (semipilot) one together with pretest and posttest with the control group. The statistical population of the research contained all male students in 9th grade in high school in Khaf city in the education year of 139697. The researcher selected 30 male high school students in Khaf as sample group and then they were divided into two control and test groups via nonrandom sampling method. The learning atmosphere was changed according to the effective factors on the brain (light, nutrition, oxygen, color, music, and water). Therefore, the teacher trained the test group based on braincentered learning principles. The test anxiety inventory by Speilberger (1980) and the academic procrastination questionnaire of Solomon and Rothblum (1984) were used to measure the variables. The results of the research showed that braincentered training is active on the reduction of test anxiety (P<0/05), but it has not affected procrastination; thus, it can be concluded that braincentered training influences over a decline of test anxiety. Therefore, the braincentered learning train can be used as an intervention method in decreasing the students rsquo; test anxiety.