اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب اجتماعی مادران دارای دانش آموزکم‌توان‌ذهنی

کودکان کم توان ذهنی دارای اختلال های گوناگون هستند. شناسایی مشکلات آنان و عوامل مرتبط با آن و در نظر گرفتن مداخله های درمانی و آموزشی می تواند در حمایت و راهنمایی این کودکان و خانواده های شان توسط سازمان های حمایتی مورد استفاده قرار گیرد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب اجتماعی مادران دارای دانش آموز کم توان ذهنی انجام شد. جامعه آماری شامل همه مادران دارای دانش آموز کم توان ذهنی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 96-1395 بود که از بین آن ها 30 مادر دارای کودک با هوش بهر 50 تا 70 در محدوده سنی 8 تا 12 سال به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در 2 گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. از پرسش نامه اضطراب اجتماعی برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی طی 8 جلسه نود دقیقه ای، هر هفته یک جلسه اجرا شد. پس از اتمام جلسات پس آزمون روی دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. پردازش داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس یک متغیره) انجام شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که پس از کنترل نمرات پیش آزمون بین 2 گروه آزمایش و گواه در متغیر اضطراب اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد (p<0/05). در نتیجه می توان اذعان کرد که درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند باعث کاهش اضطراب اجتماعی مادران دارای دانش آموز کم توان ذهنی شده است.

The Effectiveness of Cognitive-Based Mindfulness Therapy on Social Anxiety in Mothers with Mentally Educational Knowledge

Disabled children have various disorders. Identifying their problems and their related factors and considering medical and educational interventions can be used to support and guide these children and their families by supportive organizations. This study aimed to investigate the effectiveness of cognitivemindednessbased cognitive therapy on social anxiety in mothers with lowgrade students. The statistical population consisted of all mothers with lowgrade students in Kermanshah city in the academic year of 20112012. Among them, 30 mothers with an IQ of 50 to 70 in the age range of 8 to 12 years old were selected by convenience sampling and randomly assigned to two experimental groups And evidence. The social anxiety questionnaire was used to collect information. Mental awarenessbased cognitive therapy was performed in 8 sessions of Ninetyminute sessions each week. After completion of posttest sessions, two groups were tested and controlled. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics (oneway covariance analysis). The results of the research showed that there is a significant difference between the two groups of experimental and control groups in the social anxiety variable (P <0.05). Consequently, it can be admitted that cognitivebased cognitivemindedness therapy can reduce the social anxiety of mothers with lowgrade students.