پیش‌بینی مولفه‌های بهزیستی روانی بر اساس مولفه‌های هوش هیجانی با واسطه‌گری تاب‌آوری در دانش‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه گری تاب آوری در رابطه بین مولفه های هوش هیجانی و بهزیستی روانی در دانش آموزان صورت گرفت. شرکت کنندگان این پژوهش شامل 405 نفر (212 دختر و 193 پسر) از دانش آموزان دبیرستان های شهر شیراز بودند که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش، پرسشنامه های هوش هیجانی (پترایدز و فارنهام، 2001)، تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) و بهزیستی روانی (ریف و کیز، 1995) مورد استفاده قرار گرفتند. برای ارزیابی مدل پیشنهادی، از نرم افزار آموس و از روش تحلیل مسیر استفاده گردید که با توجه به مقادیر شاخصهای به دست آمده، داده ها با مدل تحقیق برازش داشت. برای تعیین معنی داری اثرات غیر مستقیم نیز از روش نمونه گیری های مکرر خودراه انداز استفاده شد. محاسبه میزان تاثیر متغیرهای مستقل بر وابسته، حاکی از آن بود که 57 درصد از تغییرات متغیر تاب آوری، 12 درصد تغییرات مولفه خودمختاری، 22 درصد تغییرات مولفه پذیرش خود، 20 درصد تغییرات مولفه رابطه مطلوب با دیگران، 60 درصد تغییرات مولفه رشد شخصی و 19 درصد تغییرات مولفه هدفمندی در زندگی توسط مدل تبیین می شود.