روان شناسی محیط زیست و آلودگی هوای شهر تهران

شهر تهران یکی ازآلوده ترین شهرهای جهان محسوب می شود که این آلودگی عواقب جسمانی و روانی زیان باری به دنبال دارد. این پژوهش با روش تحلیلی کاربردی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی با هدف بهره گیری از اصول روان شناسی محیط زیست در واکاوی رفتار و نگرش شهروندان در قالب چهار مقوله؛ دلایل اهمیت توجه به آلوگی هوا، نگرش و ادراک شهروندان در مورد آلودگی، راهکارهای کلی کاهش آلودگی هوا، راهبردهای ترویج رفتار پایدار و عوامل موثر بر رفتار می پردازد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که تاکنون در زمینه آلودگی هوای ناشی از حمل و نقل شهری و ترافیک در کلان شهر تهران بسیار سخن رفته و طرح های متعددی انجام یافته است اما در این طرح ها و برنامه های انجام شده، تمرکز بیشتر بر سیاست گذاری های کلی بوده است و در سطح تغییر الگوی رفتار فردی کار خاصی انجام نشده است. روان شناسی محیط زیست به عنوان یکی از گرایش های جدید روانشناسی راهکارهایی را برای کاهش این معضلات زیست محیطی ارائه کرده است که مسئولان می توانند از این راهبردهای علمی و اثربخش جهت تغییر الگوهای رفتاری افراد برای کاهش آلودگی هوا و ترافیک استفاده کنند.پیشنهاد می شود آموزش هایی همگانی در مورد معضل آلودگی هوا و تغییر و تصحیح نگرش و ادراک شهروندان برگزار شود و در کنار بسط بضاعت رفتاری شهروندان، به جای سیاست تنبیهی بیشتر بر سیاست های پاداشی تاکید و از رسانه ملی جهت تاثیرگذاری بیشتر استفاده شود.