پیش بینی رضایت از زندگی والدین کودکان اتیسم: با واسطه گری خودشفقتی

هدف: هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت از زندگی والدین کوکان اتیسم با واسطه گری خودشفقتی می باشد. روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی والدین کودکان اتیسم مراجعه کننده به مرکز امید عصر در سال 95 می باشد که 48 نفر از والدین کودکان 12-4 ساله ، 38 مادر و 10 پدر به صورت نمونه گیری درسترس به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. جهت سنجش رضایت از زندگی از پرسشنامه دینر و خودشفقتی از پرسشنامه نف استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل آماری داده ها نشان داد که فرضیه پژوهش حاضر در سطح 0/95 از اطمینان معنادار می باشد. نتیجه گیری: بنابراین نتیجه گرفته می شود که خودشفقتی پیش بینی کننده مناسبی برای رضایت از زندگی والدین کوکان اتیسمی می باشد.