پیش بینی سازگاری تحصیلی براساس سبک های یاد گیری و خود تنظیمی تحصیلی

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش سبک های یادگیری و خود تنظیمی تحصیلی در پیش بینی سازگاری تحصیلی در میان دانشجویان بود. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز بودند و نمونه پژوهش 250 دانشجوی دختر م قطع کارشناسی بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای از دانشکده های دانشگاه شیراز انتخاب شدند و به پرسشنامه خودتنظیمی( بوفارد و همکاران، 1995 (پرسشنامه سبک های یادگیری کلب ( 1985 ) و پرسشنامه سازگاری تحصیلی(بیکر و سریاک ، 1989) پاسر دادند. این پژوهش به روش همبستگی بود و داده ها بوسیله تحلیل رگرسیون چند گانه به روش همزمان با استفاده از نر افزار spss21 مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از بین چهار سبک یادگیری تنها سبک یادگیری مفهوم سازی انتزاعی ) 01 / 0 p= ، β=0/27 ( پیشبینی کننده مث ت سازراری تحصی ی است . همچنین خودتنمیمی تحصی ی ) 0001/ 0p = ، β=0/55 ( پیش بینی کننده مثبت سازگاری تحصیلی می باشد. با توجه به ضرایب پیش بین این متغیر در سازگاری تحصیلی می توان نتیجه گرفت فراهم کردن محیط آموزشی و ساختار کلاسی که به خود تنظیمی تحصیلی یادگیرندگان بیانجامد، نقش مهمی در کاهش ناسازگاری آنان ایفا خواهد کرد.