بررسی پیش بینی کننده های کاهنده هوش اجتماعی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه دانشجویان پزشکی

هوش اجتماعی عامل مهم موفقیت شغلی و اجتماعی است که طرحواره های ناسازگار اولیه فلج کننده آن است. این پژوهش به هدف بررسی پیش بین های کاهنده هوش اجتماعی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه صورت گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی-همبستگی است. از میان تمام ورودی های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران (ایران سابق) به شیوه تصادفی خوشه ای ورودی سال 88 انتخاب شد. از این 94 نفر 79 نفر (47 دختر و 32 پسر) در پژوهش شرکت کردند. ابزارهای پژوهش مقیاس هوش اجتماعی ترومسو و طرحواره های یانگ فرم کوتاه (ysq) بود. داده ها با آزمون آماری همبسنگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و آزمون تی مستقل بررسی شدند. یافته ها: بین هوش اجتماعی و طرحواره های ناسازگار اولیه رابطه منفی معناداری وجود دارد. بر اساس اطلاعات بدست آمده از مدل رگرسیون، مشاهده شد که طرحواره های بی اعتمادی/بد رفتاری، ایثار، خویشتن داری/خودانضباطی ناکافی، وابستگی/بی کفایتی، استحقاق، بازداری هیجانی با تخصیص پنجاه و پنج درصد واریانس هوش اجتماعی (مجذور آر تنظیم شده = 0.55، p<0.0005، f2,76=16.97) به صورت منفی و معناداری متغیرهای پیش بینی کننده ی هوش اجتماعی اجتماعی هستند. بحث و نتیجه گیری: هر چقدر شدت طرحواره های ناسازگار اولیه بیشتر باشد، تاثیر مخرب تری بر تعاملات و مهارتهای اجتماعی هوش اجتماعی خواهد گذارد.