برآورد میزان جابه جایی سطح زمین در اثنای زمین لرزه تیرماه 1399 شمال غرب ایران محدوده مورد مطالعه: شهر قطور

زمین‌لرزه فاجعه طبیعی و کشنده است که موجب مرگ و زخمی شدن بسیاری از افراد و امواج تسونامی می‌شود. اگرچه یکی از رایج‌ ترین پدیده ‌های طبیعی است اما توسط بسیاری از مردم به‌عنوان ترسناک‌ ترین و خطرناک‌ ترین مخاطره در نظر گرفته می‌شود. در حال حاضر با پیشرفت سنجش‌ازدور، تداخل‌سنجی راداری به‌عنوان روشی کارآمد و نسبتاً دقیق در اندازه ‌گیری جابه‌جایی سطح زمین است. بررسی موردی بر روی زلزله 5 تیرماه سال 1399 در شهر قطور از توابع شهرستان خوی صورت گرفته است. در این مطالعه از فن insar و psi برای برآورد مقدار جابه‌جایی به‌وجود آمده از زلزله استفاده شد و تصاویر در عبورهای بالارو موردبررسی قرار گرفتند و با استفاده از نرم‌افزارsarproz پردازش شد. فن تداخل‌سنجی راداری و روش‌های پیشرفته‌تر مانند psi اجازه می‌دهند جابه‌جایی ‌های عمودی سطح زمین در حد میلی ‌متر تشخیص داده شود. در این راستا زوج تصاویر موجود با همبستگی خوب از داده‌های سنتینل -1 مرتبط با منطقه انتخاب و به ‌کارگرفته شده‌ اند. هدف از این تحقیق برآورد میزان بالاآمدگی و فروافتادگی سطح زمین ناشی از زلزله است. پردازش روی تصاویر انتخابی مربوط به دوره‌های قبل و بعد از تاریخ زلزله انجام شد که خروجی‌ های موردنظر به‌صورت اشکال و نمودار بوده است. نمودارها صحت کار و میزان جابه‌جایی تجمعی سالانه را نشان می‌دهند. نتایج تحقیق نشان داد که میزان جابه‌جایی سطح زمین بین 16 - و 16+ بوده است. بیشترین فرورفتگی و بالاآمدگی به‌ترتیب مربوط به نواحی شمال‌شرقی (روستای گوگرد) و نواحی جنوبی منطقه (روستاهای کوتان‌آباد، میرعمر، گرناویک) است. در راستای بیشینه مقدار جابه‌جایی ‌ها (بالاآمدگی و فروافتادگی) داده‌های به‌دست‌آمده از زلزله، نشان می‌دهد که گسل باشکالا به‌عنوان یک گسل چپ‌گرد موجب رخداد این زلزله بوده است.

Estimating surface displacement of the June 2020 earthquake in Northwestern Iran Study area: Qotur City

Extended AbstractIntroductionEarthquake is a natural disaster which sometimes causes injury and loss of life to many people and generates tsunamis. As one of the most frequently occurring natural phenomena, it is considered by many as the most frightening and dangerous natural hazard. With recent developments of remote sensing, radar interferometry is accepted as an efficient and relatively accurate method of measuring ground surface displacement. The present study has investigated June 25, 2020 earthquake in Qotur (the city of Khoy). Materials & MethodsThe present study have utilized InSAR and PSI techniques to estimate the amount of displacement caused by the earthquake. Remotely sensed images collected in the upstream passages were processed in Sarproz software. Radar interferometry and other advanced methods such as PSI have made detection of vertical surface displacements possible even in a few millimeter range. The present pairs of images have been selected with a good correlation from Sentinel1 data. Results & DiscussionThe present study seeks to estimate the extent of ground heave and subsidence caused by earthquakes. Images selected from statistical periods before and after the earthquake were processed, and outputs were presented as figures and diagrams. Graphs showed the accuracy of the work and annual cumulative displacement. Results indicated the presence of a surface displacement between 16 and +16. The most intense subsidence and ground heave have happened in the northeastern regions (Gogerd village) and the southern regions (Kotanabad, Mir Omar, Grenavik villages), respectively. ConclusionMaximum displacements (heave and subsidence) and other data collected from the earthquake show that the Bashkala leftLateral StrikeSlip fault has caused this earthquake.