تخمین پتانسیل سقف های ساختمانی جهت استفاده ی سیستم های فتوولتائیک در مناطق شهری و توسعه ی آن در سیستم های اطلاعات جغرافیایی مبتنی بر وب مطالعه موردی: منطقه 4 اهواز

امروزه انرژی های نو به رغم ناشناخته ماندن، به سرعت در حال گسترش و نفوذ هستند و غفلت از آنها، غیر قابل جبران خواهد بود. خورشید به عنوان بزرگترین منبع انرژی جهان به شمار می رود که به گونه هایمختلف امکان بهره گیری از آن وجود دارد. در این مطالعه مدلسازیمیزان دریافت تابش خورشید بر اساس موقعیت جغرافیایی و با بهره گیریاز رویکردهای نوین مطالعاتی انجام شد. به منظور اولویت بندیمنطقه مورد مطالعه، به لحاظ پتانسیل توسعه سیستم های فتوولتاییک، سهدسته معیار براساس نظرات کارشناسی تعیین گردید. این معیارها شامل معیارهای ساختمانی-تراکم، معیارهای فنی و معیارهای محیطی می باشند.مدلسازی سیستم استنتاج فازی برای اولویت بندی منطقه انجام شد. نتایج حاصل از سیستم استنتاج فازی نشان می دهد که 10 کیلومتر مربع از مساحت کل منطقه دارای اولویت توسعه متوسط و 7/ 0 کیلومتر مربع به اولویت توسعه خیلی زیاد اختصاص دارد که به ترتیب بیشترین و کمترین میزان را تشکیل می دهند. با توجه به عدم وجود آگاهی عمومی از ارزشانرژی تجدیدپذیر خورشید در مناطق شهری، طراحی و تهیه یک سامانه مکانی تحت وب ضمن ایفای نقش در افزایش سطح آگاهی های عمومی، قابلیت استفاده به عنوان یک سیستم پشتیبان تصمیم گیری به منظور ارزیابی امکان سنجی توسعه سیستم های تبدیل انرژی خورشیدی را فراهم می آورد. برای این منظور سامانه web gis انرژی خورشیدی منطقه با استفاده از نرم افزارهای متن باز طراحی و انجام شد. پژوهش حاضر ضمن تاکید بر موفقیت آمیز بودن بهره گیری از فناوری web gis در حوزه انرژی تجدیدپذیر خورشید، استفاده از این فناوری را به عنوانراهکاری نوین و کارآمد جهت مدیریت موثر و برنامه ریزی در این زمینه مورد تاکید قرار می دهد.