رودنگیتی شدن گابروهای جنوب شرق صحنه (غرب ایران)، با تاکید بر روابط کانی شناسی و ژیوشیمی ایزوتوپی

در جنوب شرق صحنه و در شمال رودخانه گاماسیاب، در غرب ایران توده های پراکنده گابرویی با روند شمال شرق- جنوب غرب که بخشی از مجموعه افیولیتی زاگرس هستند رخنمون دارند. این مجموعه از واحدهای مجاور به‌وسیله گسل های عمیق جدا شده است و در بعضی بخش ها نیز دایک های پیروکسنیتی آن‌ها را قطع کرده اند. شواهد صحرایی، پتروگرافی و ژیوشیمیایی این سنگ ها نشان می دهد که تغییرات شدیدی در مجموعه کانیایی و فراوانی عناصر این سنگ ها نسبت به گابروهای سالم روی داده است. به علاوه نسبت های ایزوتوپی زیاد 143nd/144nd (512945/0-513021/0) و نسبت های کم 87sr/86sr (70334/0- 70656/0) از یک منشا گوشته ای تهی شده زیراقیانوسی برای این سنگ ها حکایت دارد. ثابت ماندن تغییرات نسبت های ایزوتوپی 143nd/144nd هم‌زمان با افزایش نسبت های ایزوتوپی 87sr/86sr، هم‌چنین تهی‌شدن شدید این سنگ‌ها از sio2 و غنی شدن آن‌ها از cao و al2o3 دلالت بر واکنش شدید گابروها با آب دریا دارد. مجموعه کانی های این سنگ ها شامل گراسولار/ هیدروگراسولار، آندرادیت، اپیدوت، پرهنیت، وزوویانیت و دیوپسید است که نشان‌گر فرایند رودنگیتی شدن گابروها در آب های نه چندان عمیق در محیطی قلیایی است