روشی ساده برای برآورد مقدار پارامتر زبری سطح درزه با استفاده از هندسه فراکتالی

ضریب زبری سطح درزه (jrc1) یکی از مهم‌ترین خصوصیات ناپیوستگی‌ها برای تعیین مقدار مقاومت برشی در معیار شکست بارتن باندیس (1982) است. یکی از نقاط ضعف این پارامتر وابستگی زیاد آن به قضاوت شخصی در انطباق مقطع سطح درزه با مقاطع استاندارد بارتن و چوبی (1977) است. برای رفع این مشکل روش‌های مختلفی ابداع شده، این مقاله در رابطه با پیشنهاد فرمولی ساده بر پایۀ هندسه فراکتالی است. در این تحقیق دو رابطه بر مبنای هندسه فراکتالی به‌روش شمارش جعبه و بعد هم‌بستگی برای برآورد عدد زبری سطح درزه ارائه شده است. هم‌چنین مقدار jrc با استفاده از این دو رابطه برای 192 مقطع درزه طبیعی برآورد و با دیگر روابط تعیین jrc مقایسه شده است. بر این اساس در این روابط سهیم کردن پارامتر نسبت دامنه ناهمواری به طول مقطع، علاوه بر پارامتر عدد بعد فراکتال، باعث افزایش دقت و گستره وسیع‌تر برای محاسبه عدد زبری سطح درزه نسبت به روابط تک پارامتری می‌شود. 

a simple method for estimating the joint roughness coefficient using fractal dimension

joint roughness coefficient (jrc) is one of the most important properties of discontinuities to determine the amount of shear strength in barton bandis (1982) failure criterion. one of the weaknesses of this parameter is its high dependence on personal judgment in adapting the joint profile to the standard sections of barton and choubey (1977). various methods have been devised to solve this problem, the aim of the paper is a simple formula based on fractal dimension. in this study, two relationships based on fractal dimension by box counting and correlation dimension methods are presented for estimating the joint roughness coefficient. also, the value of jrc using them is estimated for 192 rock joint profiles and compared with other jrc determination relationships. accordingly, in these equations, sharing of the asperity amplitude to profile length ratio, in addition to the fractal dimension parameter, increases the accuracy and wider range for calculating the joint roughness coefficient than single-parameter relations.