تحلیل اسناد و متن اخبار لحن در رسم الخط

وجود برخی کلمات در قرآن کریم که رسم‌الخط آنها با املای رسمی عربی تفاوت دارد، از دیرباز پرسش‌هایی را درباره علل، دلایل و درستی یا نادرستی این اختلاف‌ها مطرح کرده است. یکی از منابع مورد استفاده در این بحث، نقل‌هایی است که از صحابه و تابعین درباره این تفاوت‌های رسم‌الخطی روایت شده است. این اخبار به صراحت به وجود خطا در کتابت قرآن و تایید، رد یا توجیه این موارد اشاره می‌کنند. اما این اخبار کدامند؟ تا چه اندازه معتبرند؟ و به چه زمانی برمی‌گردند؟ مقاله پیشِ ‌رو که به روش تحلیلی-توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای نگاشته شده، تلاش دارد این اخبار را گردآوری، نقد و بررسی کرده و به‌ویژه زمان پیدایش آنها را مورد بررسی قرار دهد. نتایج این بررسی‌ها نشان می‌دهد که احتمالاً این اخبار از لحاظ سند و متن به نیمه دوم قرن سوم هجری برمی‌گردند و نمی‌توان به آسانی اثبات کرد که در عصر صحابه به وجود آمده‌اند. همچنین، شبکه اسناد مرتبط با اخبار منتسب به عثمان فاقد شرایط لازم برای ایجاد اطمینان است و بنابراین نمی‌توان از آن به عنوان مدرکی معتبر استفاده کرد.

an analysis of the transmission and text of reports on lahn in quranic orthography

the presence of specific terms in the quran that deviate from standard arabic orthography has historically prompted inquiries into the underlying reasons, justifications, and the validity of these variations. a significant source for this discourse includes the accounts relayed by the companions and followers concerning these orthographic anomalies. these accounts explicitly discuss the identification of errors in the quranic text, alongside the affirmation, denial, or rationale for such discrepancies. however, what exactly are these accounts? how trustworthy are they? and what historical context do they belong to? this article employs an analytical-descriptive approach, utilizing library resources to compile, evaluate, and scrutinize these accounts, with a particular emphasis on identifying their chronological origins. the results suggest that these accounts likely trace back to the latter part of the 3rd century ah regarding both their transmission and textual content, making it challenging to assert their existence during the time of the companions. furthermore, the transmission chains associated with the reports attributed to uthman do not meet the requisite standards for reliability, thus rendering them inadequate as reliable evidence.