تحلیل نظم آهنگ درون متنی قرآن و تاثیر آن بر انتقال معانی

به‌طور کلی، انجام هر فن به صورت ماهرانه و اصولی نیازمند به‌کارگیری روش‌هایی متناسب با طبیعت آن فن و مهارت است تا به نتیجه مطلوب دست یابیم. قرائت و تلاوت قرآن نیز به عنوان فنی تخصصی در خواندن آیات قرآن از این قاعده مستثنی نیست. اجرای صحیح این فن، مستلزم آگاهی دقیق از اصول مربوط به آن است. قبل از هر چیز، شناخت ویژگی‌های متنی که در حال خواندن آن هستیم و آگاهی از مفاهیم نهفته در آن اهمیت ویژه‌ای دارد. یکی از اساسی‌ترین حقایقی که نقش برجسته‌ای در فنون تلاوت ایفا می‌کند، نظم آهنگ درونی آیات قرآن است که در زمره مهم‌ترین مصادیق اعجاز بیانی این کتاب آسمانی قرار دارد و تاکنون تلاش‌های بسیاری برای کشف حقیقت آن صورت گرفته است. درک این حقیقت ما را در رسیدن به مفهومی که در قرآن کریم به «حق تلاوت» تعبیر شده است، یاری می‌کند. این پژوهش به شیوه‌ای توصیفی-تحلیلی، تاثیر نظم آهنگ درونی قرآن بر دریافت معنا و مفهوم آیات توسط شنوندگان را بررسی می‌کند. بر این اساس، بهره‌گیری از نظم آهنگ درونی قرآن برای انتقال معانی آن، مستلزم رعایت دقیق و منظم اصول تلاوت توسط قاری است.

an analysis of internal rhythmic structure in the quran and its impact on conveying meanings

mastery in any discipline necessitates the application of techniques that correspond with its fundamental nature and principles to attain the intended results. the recitation and reading (tilawat) of the quran, recognized as a specialized art form, exemplify this principle. to execute this art form effectively, one must possess a thorough understanding of the pertinent principles. central to this understanding is the acknowledgment of the text’s characteristics and a profound comprehension of its deeper meanings. a critical element that significantly influences the art of quranic recitation is the “internal rhythmic structure of the verses,” which serves as a prominent illustration of the quran’s rhetorical miracle (i’jaz al-bayani). considerable effort has been invested in exploring the essence of this rhythmic structure. grasping this dimension is vital for fulfilling what the quran describes as “reciting with due right” (haqq tilawat). this analysis adopts a descriptive-analytical methodology to investigate how the internal rhythmic structure of the quran affects the listener’s understanding of the meanings expressed in the verses. thus, effectively utilizing the quran’s internal rhythmic structure to communicate its meanings demands the careful and systematic adherence to recitation principles by the reciter.