تاثیر لهجه‌‌های عربی بر قرائات سبعه با تاکید بر سورۀ یس

علم قرائات، ‌عهده‌ دار شناخت و بررسی اختلافات در نحوۀ تلفظ و اداء‌‌ کردن کلمات قرآن کریم است‌. در همین خصوص، در منابع روایی اهل‌سنّت احادیثی وجود دارد که به «سبعه احرف» مشهور و موجب شده برخی به همین دلیل، اختلاف در قرائت را وحیانی قلمداد کنند‌. هرچند عالمان شیعه با استناد به روایات معتبر از اهل ‌بیت‌‌‌‌ (ع) مبنی بر نزول قرآن بر یک وجه با این دیدگاه مخالف هستند، اما صاحب‌‌نظران اهل ‌سنّت در تبیین مراد از این احادیث، حدود ده وجه را بیان کرده‌‌اند که از آن میان، جواز قرائت به لهجه‌‌های قبائل عربی، بیشتر مورد توجه قرار گرفته که این وجه در واقع نظریۀ وحیانی‌بودن اختلاف قرائات را تضعیف و نظر عالمان شیعه مبنی بر نزول قرآن بر یک قرائت را تایید می‌‌نماید‌. هدف پژوهش حاضر که با روش توصیفی-تحلیلی و بر اساس منابع کتابخانه‌‌ای انجام شده، ارائه شواهدی در تقویت این نظریه، با بررسی تاثیر لهجه‌‌های قبایل عرب بر قرائت قاریان هفت‌گانه در سورۀ یس است‌. نتیجه آنکه می‌‌توان با نظر افرادی که اختلاف قرائات را غیروحیانی می‌‌دانند همراه شد و علاوه بر این، اندازه این تاثیر را در اختلاف قرائت قُرَّاء سبعه به دست آورد‌.

the impact of arabic dialects on the seven recitations (qira’at) with emphasis on surah yasin

the science of quranic recitations (qira’at) is responsible for studying and investigating the differences in the pronunciation and recitation (qira’at) of quranic words. in this regard, there are narrations in sunni sources referring to the “seven dialects” that have led some to consider these differences in recitation (qira’at) as divinely ordained. while shiite scholars, based on authentic narrations from the ahl al-bayt (peace be upon them), oppose this view and assert that the quran was revealed in a single dialect, sunni scholars have provided about ten interpretations for these narrations, among which the permissibility of reciting in the dialects of arab tribes has received more attention. this view weakens the theory of divinely ordained differences in quranic recitations (qira’at) and supports the opinion of shiite scholars regarding the quran being revealed in a single recitation (qira’at). the aim of this research, conducted using a descriptive-analytical method and based on library sources, is to provide evidence that strengthens this theory by examining the influence of the dialects of arab tribes on the recitations (qira’at) of the seven quranic reciters (qurra’ sab’ah) in surah yasin. the results of this research may align with the views of those who consider the differences in quranic recitations (qira’at) as non-divine, and furthermore extent of this influence on the variations in the recitations (qira’at) of the seven reciters.