گونه‌شناسی منابع علوم و فنون قرائات در حوزه اصطلاحات دانش قرائت

بررسی زبان دانش و شیوه تعلیم و تعلم آنها از نیازهای ضروری در علوم اسلامی است. توجه به اصطلاحات دانش قرائت و علوم وابسته به آن به عنوان یکی از علوم متقدم اسلامی از جمله راهکارهای بایسته در حوزه تحلیل زبان دانش قرائت به شمار می‌رود.موضوع اصلی این نوشتار بررسی منابع اصطلاح‌شناسی در حوزه دانش قرائت و علوم مرتبط با آن و گونه‌شناسی این منابع است. نتایج مهمی که با بررسی منابع به دست آمده آن است که عمده فعالیت‌ها در این بخش، از سوی دانشمندان اهل سنت انجام شده است و دانشمندان شیعه سهم کمی را به خود اختصاص داده اند. ترجمه، تدوین متون، نقد کتب مصطلحات،‌ بررسی خاستگاه اصطلاحات، گونه‌شناسی آنها و بررسی نقش دانشمندان فریقین از جمله فعالیت‌های مفید و لازم در این عرصه است.‌ اصطلاحات دانش قرائت بر اساس رابطه معنایی به اقسام گوناگونی مانند متداخل، مشترک، متباین، مترادف،‌ قابل تقسیم‌پذیر است. این پژوهش گونه‌شناسی منابع دانش قرائت، زمینه های تحقیق در این عرصه را روشن نموده و منابع مورد نیاز را به علاقه‌مندان این رشته معرفی نموده است.